🔸روح با تفکر اوج می گیرد، یا زمین می خورد. تفکر با زبان و مفاهیم قدم برمی دارد. هرچه را به زبان می آوری، فکرت به همان سو می رود و روحت را با خودش می برد. 🔹مراقب کلماتت باش. نه اینکه هرچه بگویی همان می شود، هرچه بگویی همان می شوی. تفکر بال و پر روح است، پس ببین کجا پرواز می کنی در زمین یا در آسمان. در حسرت ها و حسادت ها و آرزوهای حقیرانه، یا پر می گشایی در سپهر بلند معنویت و اوج می گیری تا فراسوی بی نهایت .💠. سبحان الله الحمد لله لااله الاالله الله اکبر .💠. 🔸ذکر، به فکرت جهت و توان می دهد، تا روحت را ببرد آنجا که باید برود. ذکر، امواج صوتی سرگردانی نیست که از حنجره برمی آید و از دهان فراتر نمی رود. ذکر تمرین پرواز روح است، ذکر تغذیه فکر است. ذکر راهی برای دست یابی به ادارکات معنوی و شعور الهی است. 🔹این همه برای ذکری است که دلت را با آن همراه می کنی و آنچه به زبان می گویی در قلبت طنین انداز می شود و سینه ات را معطر می کند. ☄️اگر ذکر می گویی و فکرت جای دیگر است، نگو ☄️اگر ذکر می گویی قلبت با آن نمی تپد، صبر کن ☄️اگر ذکر می گویی و روحت اوج نمی گیرد، سکوت کن 🔸با خودت هماهنگ باش. بعد شروع کن به ذکر گفتن. آنگاه می شنوی که همه وجودت ذکر می گوید. اگر کمی در این حال ذکر بگویی زبان قلبت باز می شود و شیرینی ذکر را تجربه خواهی کرد. کمی دیگر ادامه بده، تا گوش دلت باز شود، آنگاه می شنوی که همه هستی ذکر می گوید. از سلول های بدنت تا سنگ های زیرپایت همه مشغولند و تو می شنوی که چه می گویند. 🔹این ها اولین تجربه های معنوی است، که با کمی توجه و مراقبت روی می دهد، ولی راه تا بی نهایت ادامه دارد. حمیدرضامظاهری سیف کانال رسمی پاسخ به شبهات ، شایعات و مطالب روز http://telegram.me/mobahesegroup 👇👇 https://eitaa.com/mobahesegroup 👇👇 http://sapp.ir/mobahesegroup