💢 جهت تربیت فرزند مراقب تله‌های فرزندتان باشید 🤔 قبول مسئولیت، یعنی گذشتن از نفع شخصی به سود نفع جمعی. روشن است که این مسئله کار راحتی برای کودکان و نوجوانان نیست؛ ازاین‌رو معمول آن‌ها با ترفندهایی زیرکانه می‌کوشند از زیر بار مسئولیت شانه خالی کنند و اصلاً هم از این کار احساس گناه ندارند. والدین معمولاً می‌خواهند با ایجاد احساس گناه در فرزندان، احساس ناراحت بودن از عدم انجام مسئولیت را در آن‌ها ایجاد کنند؛ مثلاً « نمی‌کشی اتاقت نامرتبه؟» درحالی‌که مسئولیت‌پذیری، فعلی اخلاقی است و برای ایجاد احساس ناراحت بودن از عدم انجام آن نباید صرفاً احساس گناه ایجاد کرد، بلکه باید بیشتر به کودک آگاهی داد که چگونه بین خواست خود و حقوق دیگران عدالت و توازن برقرار کند. گاهی کودکان تله‌هایی برای فرار از قبول مسئولیت به کار می‌برند که به برخی اشاره می‌کنیم: 🔹 خود را در انجام تکالیف دست‌وپا چلفتی نشان می‌دهند تا والدین از خیر تکلیف سپرده شده به آن‌ها بگذرند. راه‌کار: خونسرد باشید و زود تسلیم نشوید. روش انجام درست کار را دقیقاً به او آموزش دهید و به او زمان دهید تا موفق شود. 🔸برای انجام ندادن تکالیف، به بهانه‌گیری متوسل می‌شوند؛ مثلاً به‌بهانه سردرد (نه این‌که واقعاً سردرد داشته باشند) اتاقشان را مرتب نمی‌کنند. راه‌کار: اصل قانون و تکلیف را برای او مشخص کنید و خیلی واضح بگویید تحت هر شرایطی باید آن را انجام دهد و در صورت بهانه‌گیری تنبیه خواهد شد. مهم‌ترین بهانه معمول کودکان «فراموشی»‌ است. که در این مورد،‌ به‌جای تسلیم شدن، می‌بایست قوانین، انتظارات و تکالیف او را به‌صورت واضح در کاغذی بنویسید و در معرض دیدش نصب کنید. سعی نکنید مدام به او برای انجام آن‌ها تذکر دهید تا برای یادآوری آن‌ها به شما وابسته نشوند. در صورت فراموشی برای او تنبیه مشخص کنید و سعی کنید خود شما هم از بهانه فراموش کردن در مقابل قول‌هایی که به او داده‌اید یا وظایفی که به عهده دارید، استفاده نکنید. 🆔 @Shamimeashena