من به همه یاران مخلص رسول اکرم ص ، ارادت دارم ودینداری خودم را مدیون فداکاری آنها می دانم : مثل عبداللّه بن عباس ، معاذبن جبل، مقداد، بلال حبشى، مصعب بن عمیر، سعد بن معاذ، محمد بن مسلمه، زید بن ارقم، ابو ایوب انصارى، حذیفة بن یمان و ... ولی یقینا آنها غصه های ما را نداشتند! جراحت و زخم های سینه ی ما را مثل ، باقی ماندن یک دست از سردار سلیمانی ساعتها بی خبری از شهید رئیسی، ترور شدن هنیه در حالی که مهمان بود، گودال قتلگاه سید حسن نصرالله، مقاومت یحیی سنوار تنها و غریب با دست قطع شده ! پشت ما خم است از ۱۴۰۰ سال غصه مقاومت !