باران واژه‌ها - قسمت دهم 🟢 تلخ اما واقعی! سوم، هفتم، چهلم، سال گرد، سال اول، دوم، سوم و... به قول معروف، خاک سرد است و گریه های شدید، ناله و فریاد و غصه و اندوه فرزندان، وابستگان و دوستان، رفته رفته به آرامش و یاد عزیز ازدست رفته، خیلی زود فراموش و کمی بعدتر به خاطره تبدیل می شود. نسل که عوض شود و افراد جدید از نوه و نتیجه و نبیره و ندیده بیایند، شاید سال ها بگذرد و یادی از نسل های گذشته نکنند؛ پدربزرگ های قدیم، مادربزرگ های نسل های گذشته که تنها نام شان در شجره نامه به یادگار مانده و آن مرحومان، هم چنان چشم به راه فاتحه و خیراتی از این نسل های بی خیال و فراموش کار امروزی! خیلی که خوش بین باشیم، باید امیدوار بود میان این نسل های جدید، کسی پیدا شود و گاه فاتحه ای برای تمام نسل های خود بفرستد و بهره ای نصیب آنان گردد. این طبیعتِ فراموشی انسان است که همواره جریان دارد؛ همان گونه که آدم های امروزی نیز چندان به فکر اجداد و نسل های گذشته ی خود نیستند و چه بسا تاکنون خیرات و فاتحه ای برای آنان نفرستاده اند. باید از امروز به فکر خود بود تا پس از مرگ، انسان محتاج و چشم به راه دیگران نماند. «وقف» سرمایه گذاری مطمئنی است که تا همیشه خیرات و مبرّات را به سوی انسان سرازیر می کند و او را از نیازمندی به دیگران می رهاند. کار خالصانه و ماندگار شیخ عباس قمی در تدوین مفاتیح الجنان، چه برکات غبطه برانگیزی برای او به همراه می آورد یا واقفانی که در ساخت مسجد، مدرسه، بیمارستان، حوزه های علمیه، حسینیه، دارالقرآن و مانند آن قدم برداشته اند، چنان برکات بی نظیری برای خود مهیا کرده اند که فراموشی نسل ها، زیانی به آن ها نمی رساند. خداوند چه مشفقانه می فرماید: «وَ أَنْفِقُوا مِنْ ما رَزَقْناکُمْ مِنْ قَبْلِ أَنْ یَأْتِیَ أَحَدَکُمُ الْمَوْتُ فَیَقُولَ رَبِّ لَوْ لا أَخَّرْتَنی إِلى أَجَلٍ قَریبٍ فَأَصَّدَّقَ وَ أَکُنْ مِنَ الصَّالِحین؛ و از آنچه به شما عطا کرده ایم، انفاق کنید، پیش از آن که مرگ به سراغ یکى از شما بیاید؛ پس او بگوید: پروردگارا! کاش مدّتى اندک به من مهلت مى دادى تا انفاق کنم و از صالحان گردم.» [1] ای که دستت می رسد کاری بکن قبل از آن کز دست ناید هیچ کار پانوشت: 1. سوره ی منافقون، آیه ی 10 شمیم وقف؛ کانال تخصصی وقف 🆔 @ShamimeVaghf #وقف #هفته_وقف #محتوای_وقف #باران_واژه‌ها ┏━━•••✾•🌾🌼🌾•✾••┈•━━┓ 🆔 @ShamimeVaghf ┗━━•••✾•🌾🌼🌾•✾••┈•━━┛