باران واژه‌ها - قسمت یازدهم 🟢 از دنیا تا آخرت! بذر و دانه ای که انسان در زمین می کارد و نهالی که در زمین می نشاند، به امید به بارنشستن، ثمربخشی و چیدن میوه های آن است که باعث می شود سختی ها را تحمل کند، آن را آبیاری و مراقبت نماید تا به رشد و کمال برسد. درخت طیبه وقف از جمله نهال هایی است که چنانچه در زمین تقوا و اخلاص کاشته شود، همواره پرطراوت و سرزنده خواهد ماند و ثمرات و برکات خود را تا همیشه نصیب انسان می گرداند. درخت وقف، همانند درختی جادویی، خیرات و مبراتش هرگز تمام نمی شود و میوه ها و ثمراتش، پایانی نخواهد داشت. جالب تر آن که، شاخه های درخت وقف تا قیامت گسترده می شود و آن گاه که دست انسان از دنیا کوتاه می گردد، واقفان و نیکوکاران، با دستان خویش از میوه هاى شیرین و کام بخش عمل صالح و خیرات دنیایی خویش خواهند چید؛ همان ثمرات مبارکی که با گفتن و نوشتن چند کلمه به عنوان وقف، نصیب انسان می شود. قرآن در تبیین این حقیقت می فرماید: «کَلِمَةً طَیبَةً کَشَجَرَةٍ طَیبَةٍ أَصْلُها ثابِتٌ وَ فَرْعُها فِی السَّماءِ تُؤْتِی أُکُلَها کُلَّ حِینٍ بِإِذْنِ رَبِّها؛ کلمه ی پاک و نیکو مانند درخت پاک و نیکو است که ریشه ی آن ثابت و استوار و شاخه هایش در آسمان است و ثمرات و میوه هایش را در همه وقت به اذن پروردگارش عطا می کند.» [1] و می فرماید: «إِنَّا نَحْنُ نُحْیِ الْمَوْتى وَ نَكْتُبُ ما قَدَّمُوا وَ آثارَهُمْ وَ كُلَّ شَیْ ءٍ أَحْصَیْناهُ فِی إِمامٍ مُبِینٍ؛ همانا ماییم که مردگان را زنده می کنیم و آنچه را از پیش فرستاده اند، با آثار و اعمال شان می نویسیم و هرچیز را در لوح محفوظ برمی شماریم.» [2] پانوشت: 1. سوره ی ابراهیم، آیات 24 و 25. 2. سوره ی یس، آیه ی 12. شمیم وقف؛ کانال تخصصی وقف 🆔 @ShamimeVaghf ┏━━•••✾•🌾🌼🌾•✾••┈•━━┓ 🆔 @ShamimeVaghf ┗━━•••✾•🌾🌼🌾•✾••┈•━━┛