در باب انتقادها از کابینه احتمالی ( ۱ ) 🔹با انتخاب هر رئیس جمهوری گمانه زنی ها برای انتخاب کابینه شروع میشود و معمولا اخبار غیر رسمی خیلی زودتر اطلاعات مربوط به نفرات انتخاب شده را به جامعه مخابره میکند اما در مورد آقای رئیسی اطلاعات به این راحتی درز نکرده و نمیکند. با این وجود باز گمانه زنی هایی هست که برخی دوستان حزب اللهی بر همین گمانه زنی ها نظرات شان را دادند و احساس خطر کردند که فلانی و فلانی نباشد چرا که ما میدانیم او از برخی نفرات ایراددار تمجید کرده است. باید گفت اولا افراد خیلی زیادی نداریم که بخواهیم راحت بگوییم همه پست ها یه نفر داریم مثل خود اقای رئیسی (که فردی با مبانی فکری قوی بوده و مدیرت خوب و...) لذا هرکس ذره ای ایراد درش دیدید کنارش بگذاریم پس باید حتما و کاملا به این نتیجه رسیده باشیم که از فلانی چیزی جز ضرر برای جبهه انقلاب عاید نخواهد شد یا ضررش بسیار بسیار بیشتر از یک یا دو نفعی است که خواهد رساند سپس بیان تند و تیز خود را علیه مسول شدن او شروع کنیم. 🔸ثانیا اینکه از هر چیز دیگری انتقاد میکنیم باید جایگزین هم داشته باشيم تا به نتیجه درست برسد. گاهی شاید از یه نفر انتقاد میکنیم با این تصور که ایرادات این نفر را با قدرت تمام گفتیم و نگذاشتیم مسولیت بگیرد لذا خیلی خوب شد ولی آیا نفرات دیگر هم حتما از این بهتر هستند؟؟ چرا که واقعا هم خیلی جاها پیش آمده و میاید که نفرات دیگر از این گزینه مورد بحث بدتر هم هستند ولی خوب چون به قول معروف در آب نیافتاده اند پس خیس نشده اند لذا اگر سنجش های خود را درست و دقیق انجام ندهیم احتمال دارد حتی باعث شویم که نفری بدتر از این فرد مورد بحث مسولیت بگیرد. . 🔹ثالثا انتقاد مداوم برای همه شرایط هم درست نیست. گاهی مجبوریم انتقادمان را بیان نکنیم. رهبر انقلاب فرمودند که جایی هست که نباید حرف حق را زد یعنی حرف، حرف درستی است اما نباید زد چرا که در پازل دشمن بازی کردن هست. بعضی ها از اون طرف بام افتادند و مدام بحث مصلحت و... کردند. که تقریبا اکثر موارد مذکور جای مصلحت کردن نبود و اما الان هم گاهی ما از این طرف بام میافتیم، با این بیان که کلا مصلحت بازی درنیاوریم. یعنی فی کلهم مصلحت را برای هميشه کنار بگذاریم و اصلا از صفحه روزگار حذفش کنیم یا به نوعی حتی گاهی میخواهند بگویند کلمه مصلحت را از ادبیات فارسی هم حذف کنیم. اینجا باید پرسید پس چرا رهبری توصیه میکنند در پاره ای اوقات مصلح را در نظر گرفته و حتی حرف حق را نزنیم. پس مصلحت کلا کنار گذاشته نمیشود بلکه جای مصلحت را شناختن مهم هست. شاید از ۱۰۰۰ تا مورد حدود ۹۹۰ و خورده ای جای استفاده از مصلحت نباشد ولی چند جا هم باشد که نیاز مبرم به مصلحت سنجی باشد. داشتیم تحلیل گران و گویندگان و... در داخل جریان انقلاب که همه چیز را رها کرده و رفته بودند دنبال اینکه حاج قاسم شهید (ره) فلان سال جمله اشتباهی گفته اند یا رفته اند در تاریخ دنبال اینکه فلان یار نزدیک امام علی علیه السلام هم یک جمله اظهار نظر اشتباه کرده بودند. باید خطاب به این دوستان گفت همه کارها تمام شد فقط مانده بود بدانیم حاج قاسم مثلا ۱۴ یا ۱۵ سال پیش چه جمله ای گفته بود. اینجاست که الویت شناسی و زمان شناسی و مکان شناسی و مصلحت شناسی و... ارزش اش بیش از پیش مشخص گشته و صدالبته ایرادات ما در این زمینه نمایان میگردد. کانال شم سیاسی 👈👈👇👇 http://eitaa.com/joinchat/955908099Cf0a7d83c81