💢↶ شرح دعای روز بیست و ششم ✍آیت اللہ مجتهدی تهرانی ره 【اَلّلهُمَّ اجْعَل سَعْیی فیهِ مَشْکوراً】 خدایا سعی و کوشش و تلاش ما در ماہ رمضان را بپذیر واژہ «مشکوراً» به معنای «تشکر کن» است و مقصود آن در این دعا «بپذیر» و «قبول کن» است آدم زحمت می‌کشد و روزہ می‌گیرد گرسنه و تشنه می‌شود اما غذا و آب نمی‌خوردو کم خوابی ماہ رمضان را تحمل می‌کند ما باید غصه بخوریم که نکند اعمال ما را آفت بزند مثلاً یک غیبت می‌تواند تمام زحمات ما را هدر دهد اگر غیبت کنید ۴۰ روز اعمال خوب شما در نامه اعمال شخص غیبت شوندہ نوشته می‌شود و اگر عمل خوبی نداشته باشید گناهان آن شخص در نامه اعمال شما نوشته می‌شود ⬅️ باید به خودمان بپردازیم و ببینیم که خودمان چکار کرده‌ایم گل بی‌عیب خداست و ممکن نیست که ما عیب نداشته باشیم در روایت آمدہ است که چه می‌شود انسان یک خار کوچک را در چشم رفیقش می‌بیند‌ اما شاخه‌ای که در چشم خودش رفته را نمی‌بیند 【و ذَنْبی فیهِ مَغْفوراً و عَملی فیهِ مَقْبولاً】 گناهان ما را بیامرز و اعمالمان را قبول کن از خدا می‌خواهیم تا گناهانی که پیش از ماہ رمضان انجام داده‌ایم را ببخشد چون ماہ رمضان فصل درآمد معنوی و کسب ثواب است حتی خوابیدن و نفس کشیدن در این ماہ عبادت محسوب می‌شود برخی هنگام نماز صبح نمی‌توانند بخاطر سنگینی بلند شوند که از آثار گناہ است و با استغفار می‌توان آن را رفع کند 【وَ عَیبی فیهِ مَسْتوراً】 خدایا کاری کن تا عیب من مستور باشد و کسی از عیبم مطلع نباشد 【یا أسْمَعِ السّامِعین】 ای خدائی که از همه شنونده‌ها تو شنواتری