بادِ برخاسته از بلندیهای بهشت، هستهی خرماهایی را که مادربزرگتان خدیجه با هزار مِهر به دستمال میبست و به دست جدتان رسولالله میسپرد، در شورهزارِ نینوا پراکند تا بعد از هبوطِ شما در آن صحرا، خاک حاصلخیز شود و نخلستانها سر از خاک برآوَرَدند.
پیش از شما در نینوا تا شعاع چند صد متر خبری از آبادی نبود و حالا نخلهایی بلندتر از کهکشان فاصلهی میان شما و علمدار را پُر کردهاند تا آدمها بتوانند همانطور که روی زمیناند مزهی رطبهای بهشت را بچشند.
آری همه چیز از مادربزرگتان خدیجه شروع میشود، حتی همین نخلهای سپیدبختِ بینالحرمین هم ریشه در باغچهی خانهی خدیجه دارند.
شما خودتان در رجزهای ظهر عاشورا به صد فخر و هزار مباهات از نسبت خود با خدیجه گفته بودید: اَنا ابن خدیجه الکبری...
راستی اگر نبود خدیجه و آن خرماها که با هزار مِلح و مِهر در دهانِ پیغمبرِ ما میگذاشت، سرنوشت آدمیزاد چه میشد؟!
.
حالا سپیدبختترین نخلهای جهان ثمر دادهاند تا کامِ زائران شما را به طعم رطبهای جنت آشنا کنند.
این نخلهای قد کشیده در بینالحرمین برای آنند که محبان شما را زیر سایه بگیرند و از خنکای بهشت سهمشان ببخشند...
درود خداوند بر مادربزرگی اینچنین بلندمرتبه که نوادهای چون شما از دامانش برمیخیزد...
✍
ملیحه سادات مهدوی
🎥 فیلم برداشت خرما از نخلهای بینالحرمین.
🟢 میلاد اباعبدالله؛ نوهی آزاده و سرافراز خدیجهی کبری بر زمین و زمان مبارک.💚
@sharaboabrisham