بسم الله الرحمن الرحیم 📌در زمان امیرالمؤمنین عده ای مقدس نما بودند که از اسلام فقط نماز و روزه و ظواهرش در آنها نمایان بود ✅ امیرالمؤمنین را دشمن خود می دانستند و او را کافر خطاب می‌کردند به گونه ای که برای خود مذهبی راه انداخته بودند و می گفتند عمل جزء لاینفک ایمان است و مسلمانی فقط به گفتن لا اله الا الله خلاصه نمی شود (در حالی که در صورت گفتن لا اله الا الله به گفته ی احادیث وارد قلعه اسلام میشوی) 📍اگر تو نماز و روزه و حج و زکات و خمس و هر کدام از اعمال دین را باهم و در کنار هم انجام دادی تازه اول اسلامت است و اگر از هر کدام تخطی کنی کافر می شوی (در واقع فردی که گناه کبیره کرده باشد را کافر می دانستند) 🔰این مسلمان نما ها خارج از شهر اردو زدند و کشتار راه انداختند صحابه ی پیامبر و امیرالمؤمنین را می کشتند و... ✅ بعد از اینکه حضرت امیر با این افراد صحبت کردند از دوازده هزار نفر هشت هزار نفر متوجه اشتباه خود شدند ولی چهار هزار نفر دیگر در مقابل امیرالمؤمنین ایستادند و حضرت هم آنها را از زیر تیغ خود گذراند (✳️ بماند که یکی از ای چهار هزار نفر که خود را نجات داد ابن ملجم بود) ❎ به حدی فضای آن زمان مه آلود بود که ابن عباس که فرستاده ی حضرت بود گاهی شک می کرد ابن عباس های عصر ما چگونه اند؟ خیلی سخت است جنگ با این دسته از افراد 🔰این عده ی مقدس نما را فقط دو گروه می توانند از میان بردارند 1⃣ اول گروهی که به اسلام کافرند 2⃣ و دوم گروه ی که خود مسلمانند این دومی بصیرت بسیاری می خواهد بصیرتی مانند بصیرت امیرالمؤمنین چنان که در نهج البلاغه می گوید «هیچ کس به غیر از من نمی توانست این کار را بکند» ⚠️⛔️ در چنین مواقعی یک مومن باید چشم به دهان امامش باشد و در رکاب او جهاد کند زیرا افق ها را «مه گرفته» و خود نمی تواند دوست را از دشمن تشخیص دهد وقتی می بیند قرار است با عده ای جنگ بکند که زاهد تر از خودش هستند حتما موقع شمشیر زدن و جهاد دستش می لرزد ✍شارح @Shareh45