✍
شورای حکمیت... (قسمت اول)
🔰 بنا به قانون انتخابات برای اینکه مردم سراسر کشور بتوانند در تصمیمگیریهای کلان کشور دخیل باشند و همچنین با استفاده از ابزارهای لازم برای نمایندگان مجلس، از حقوق خود دفاع کنند، بایست از شهرستانهای مختلف مردم بتوانند نمایندهای برای خود داشته باشند.
🔰 اما از سویی تعداد نمایندگان مجلس نیز باید محدود باشد تا بتوان امور رأیگیری و شورا را عملی کرد. به همین جهت در مجموع ۲۹۰ نماینده از سراسر کشور انتخاب میشود و عدد معیار برای جمعیت معادل هر نماینده ۲۸۰.۵ هزار نفر برای هر نماینده است.
🔰در تقسیم بندیهای حوزههای انتخابیه، عملا عدد معیار همیشه نمیتواند رعایت شود؛ چون برخی استانها تراکم کمتری دارند و برخی بیشتر و سهم برخی مثلاً ۳.۵ نماینده میشود سهم برخی ۰.۸ و خلاصه برخی کمی کمتر از عدد معیار نماینده دارند و برخی کمی بیشتر و نسبت نماینده به جمعیت در استانهای مختلف متفاوت اما نزدیک به عدد معیار است.
🔰 در برخی شهرستانها در مجموع جمعیت دو شهرستان در کنار هم به نزدیک ۲۸۰ هزار نفر میرسد و چارهای نیست جز اینکه از این دو شهرستان یک نماینده انتخاب شود، همیشه نیز دو شهرستان مجاور برای این مشارکت، انتخاب میشوند و متأسفانه معمولاً این ماجرا موجب درگیریها و اختلافات داخلی بین شهرستانها شده است.
🔰 گاهی نماینده دورههای پیاپی از شهرستان پرجمعیتتر انتخاب میشود و شهرستان کمجمعیتتر عملاً نمیتواند نمایندهای برای خود داشته باشد و باتوجهبه اختلافات به وجود آمده در جریان رقابتها، نماینده شهرستان پرجمعیتتر چندان پاسخگوی مردم شهرستان کمجمعیتتر نیست.
🔰 در این میان در جریان رقابتهای درون شهرستانی، بین شهرستانهایی که در مجموع یک نماینده دارند، در برخی شهرستانها برای اینکه با اطمینان بتوانند در رقابت با شهرستان رقیب پیروز شوند، سنتی درست شده است به نام «
شورای حکمیت»، یک شورای جدا از رأی مستقیم مردم شکل میگیرد و آن شورا بر روی یک نماینده توافق میکند و مردم شهرستان برای اینکه نماینده از طرف آنها بالا بیاید نه شهرستان رقیب همه به این نماینده رأی میدهند.
به این واسطه عملاً دیگر معرفی نمایندهها و ارائه طرح و برنامه برای مردم و انتخاب اصلح از سوی مردم همه کنار میرود و همه چیز در انتخاب
شورای حکمیت و رقابت بین دو شهرستان و وزنکشی آنها تعریف میشود.
ادامه دارد...
📌
با شرح حال همراه شوید.
@sharhe_hal