غزه ضربه خورد، خسارات زیادی داد، شهید داد، اما یک مسیر را عوض کرد، مسیری که اسرائیل و مجامع جهانی برای آنها مشخص کرده بودند: کوچک و کوچکتر شدن فلسطین و شهید شدن یا رانده شدن مردم از سرزمین‌هایشان، راندن آنها به پشت مرزها، درون اردن، لبنان یا مصر. مسیری که یک مرگ قطعی اما تدریجی و بی‌صدا بود، اما حالا خط عوض شده است، معادلات عوض شده است، غزه اگرچه از یک میدان سخت بیرون آمده و هزینه‌ها داده است اما از دل این چالش زنده و با اراده بیرون آمده و امروز دیگر این مردم و این سرزمین آن مردم و سرزمین سابق نخواهند بود. مردمی عزیز و باورمند به قدرتشان هستند که توانستند در جنگ اراده خود را حاکم کنند و پیروز جنگ کسی است که اراده او غالب شده باشد حتی اگر ضربه هم خورده باشد. مردمی اگر عزیز بودند دوباره همه چیز را می‌سازند. آلمان چطور بعد از ویرانی دو جنگ جهانی به سرعت مجددا رشد کرد و به قدرت بزرگ اقتصادی بدل شد؟! ژاپن چطور؟! چون مردم آنها با توجه به گذشته‌یشان باور کرده بودند که قدرتمند هستند و به همین خاطر به سرعت جایگاه رفیعی یافتند. امروز مردم غزه نیز علی رغم همه زخم‌ها باورکرده‌اند قدرتمند هستند. مردم غزه از مردم ژاپن و آلمان هم سرافرازتر هستند، چون مردم آن دو کشور، در همه ابعاد عزیز نماندند بلکه از بعد استقلال خود عزت فروختند و ذلت پذیرفتند اما مردم غزه از همه جهات خودکفا و عزیز ماندند. @sharhe_hal