فحش های علیرضا کمیلی با ادب به شایان مصلح با کلام آقای شایان مصلح موافق نیستم و فارغ از کلام اشتباه ایشان اما علت انتشار این پست، نشان دادن بی تربیتی جریان منحرف منیه و‌ نوبتریه، تعارض و‌ تناقضگویی این افراد مثل تطهیر کننده و حامی طالبان آقای علیرضا کمیلی می باشد جوابیه علمی و منطقی و اخلاقی کمیلی به آقای شایان مصلح بی پدر،احمق، شیعه پفکی، فحاش و فحش به پفیوزهای گذشته، دعای هلاکت،عوضی و نهایتا تهدید. فارغ از خطا و اشتباه آقای شایان مصلح که درگیری فلسطینی ها و اسرائیلی ها را درگیری دو ظالم دانسته است،سوالاتی ذهن مرا درگیر کرده است. چرا تاکنون چنین فحش هایی از زبان کمیلی به داعش، القاعده و نقشبندی و عبدالحمید و.... داده نشد؟ چرا برای وحدت با مخالفین شیعه باید چشم هایمان را بر روی جنایت جنایتکاران ببندیم اما به اشتباه شیعیان که رسید باید دهانشان را بشکنیم چرا در قبال عبدالحمید و اتباع مسجد ضرار که نظام و رهبری را ظالم می خوانند باید خفه خون بگیریم و از گل بالاتر نگوییم ولی اگر کسی به حکومت سنی فلسطین گفت ظالم باید دهانش را خرد کنیم ؟ چرا وقتی عبدالحمید از اسرائیل و مشروعیت حکومتش دفاع کرد شما به او بیشرف نگفتید و فحاشی نکردید؟ چرا وقتی گرگیچ نسب اهلبیت را زیر سوال برد باید سکوت کنیم و به قول شما آب روی آتش باشیم نه بنزین روی آتش؟ چرا باید در قبال جنایات خلفا و صحابه نسبت به اهلبیت سکوت کنیم ولی در قبال سخن شایان مصلح او را فحش کش کنیم؟ چرا و چرا و چرا... علت های زیادی دارد و یکی از این علت ها لقمه است، بالاخره بزرگ شدن سر سفره مخالفین این نتایج را هم دارد