بی رخ جان پرور جانان مرا از جان چه حظ؟ از چنان جانی که باشد بی‌رخ جانان چه حظ دیگر از شهرم چه خوشحالی چو آن مه‌پاره رفت چون ز کنعان رفت یوسف، دیگر از کنعان چه حظ ناامید از خدمت او جان چه کار آید مرا؟ جان که صرف خدمت جانان نگردد زان چه حظ جانب بوستان چه می‌خوانی مرا ای باغبان؟ با من آن گل‌پیرهن چون نیست در بستان چه حظ دل به تنگ آمد مرا نمی‌خواهم جهان! از جهان بی او مرا در گوشه‌ی حرمان چه حظ کانال اشعار مولانا حافظ سعدی👇 @shear_farsi