هرگز نرو جایِ دگر ، آقا کریم است داروی دردِ بی نوایی با کریم است دستان خود را چون دخیلی کن به سویش حتماً بگیر از محضرش مولا کریم است ذکر خدا آرامشی بر روی دل هاست بعد از خدا آرامش دل ... یا کریم است غم می خورد در خلوتش بهر گدایان بخشش یقیناً در رگِ تنها کریم است ما قطره ای هم پیشِ پایِ او نباشیم زیرا وسیع تر از دل دریا کریم است از غصه ی فردا چرا وحشت بگیرم در روزِ محشر ... صاحب امضا کریم است ذکر حسن ! رافع شده بر درد هایم در هر شرایط ... دلبر زیبا کریم است ما با تولای حسن پاینده هستیم با رزقِ این آقاست ، حتماً زنده هستیم ___________________________________ بخشندگی با دست آقایم به پا خواست از هر کسی در محضر پاکش ، نوا خواست دیدم مریضی روبروی عکسِ خاکی از حضرت باب الکرم فیض دوا خواست می خواست مداحِ درِ این خانه باشد بشکسته قلبی از امامش یک صدا خواست تا مرقد خاکی او را یک نظر کرد گریه کنِ گودال! آهش تا هوا خواست دیدم مسیح آمد مدینه ... گردن کج جایی برای خویش در دارالشفا خواست هر شاعری که گفت مدحِ مجتبی را بر روی دوش خویش ، از حضرت عبا خواست زائر به پشتِ پنجره با چشم گریان از دست سبط المصطفی، کرببلا خواست شد پیشه ی ما تا ابد شغلِ گدایی می گیرم از دست حسن کرببلایی http://eitaa.com/joinchat/1035468802Cef07e8d2e7