علی مقدم
برای همه آنهایی که در مرز مهران گریه کردند آری ضرر نمودم و ارزان گریستم گاهی اگر برای غمِ نان گریست
هر لذّتی به غیر تو خسران محض بود در ابتداش خنده و پایان گریستم جز گریه چیست، لشکر افتادگانِ عجز بنگر مرا که تا بُنِ دندان گریستم گریه اگر نوشته شود، شعر میشود من با قلم برای تو دیوان گریستم کارم ز دوری ات به تحیّر کشیده است دیشب به یاد روی تو، خندان گریستم https://eitaa.com/joinchat/3757244420C1143bd604a