هر لذّتی به غیر تو خسران محض بود
در ابتداش خنده و پایان گریستم
جز گریه چیست، لشکر افتادگانِ عجز
بنگر مرا که تا بُنِ دندان گریستم
گریه اگر نوشته شود، شعر میشود
من با قلم برای تو دیوان گریستم
کارم ز دوری ات به تحیّر کشیده است
دیشب به یاد روی تو، خندان گریستم#عاصی_خراسانیhttps://eitaa.com/joinchat/3757244420C1143bd604a