سلام.روایات، جملات و اشعاری زیادی در این رابطه وجود دارد من فقط چندتا رو پیشنهاد میدم خودتون یکی رو انتخاب کنین حدیث قدسی : و اخّر نومک الى القبر خوابت را بگذار برای وقت مردن کاروان رفت و تو در خواب و بیابان در پیش کی روی؟ رَه ز که پرسی؟ چه کنی؟ چون باشی؟ چند در خواب رود عمر تو ای بی پروا؟! آنقدر خواب نگه دار که در گور کنی مده به چشم و دل خویش راه غفلت را به خلوت لحد انداز خواب راحت را به داد من برس ای عشق، بیش ازین مپسند که زندگانی من صرف خورد و خواب شود یک جا قرار نیست مرا از شتاب عمر در رهگذار سیل، که را خواب می‌برد؟ خواب بر عاشقان حرام بُوَد خواب آن کس کند که خام بُوَد @ASI_khorasani