اساسا تجربه ی مجازی من میگه هرکس دوره و بسته فروشی کرد ، اولین اولویتش کاسبی است و دیگه ذهنش همونجا قفل میشه که چجوری بیشتر بفروشیم. هیچکس با چند روز ، عارف و نمازخوان نمیشود و با چند روز دوره نمیتونه ترک گناه کند ، بندگی سالها ممارست میخواهد و با دوره و بسته کسی به این مسائل نمیرسد. باید خودت شروع کنی و پله پله بری جلو و سالها با نفست ممارست کنی تا خدا رو بندگی کنی. دیشب در اتاق ویراستی در پاسخ به یکی از دوستان در مورد تیم سازی عرض کردم، مثلا عزیزی سالهاست میگوید تخصص من تیم سازی است، هرجا میره از تیم سازی میگه، میگوید تیم اگر باشد ،من هم نباشم ، کار زمین نمیمونه و کارها متکی به من نیست، ولی تهش میبینی خودش وقتی چند روز نیست، همه مجموعش تعطیل میشود، خب پس چیشد اون تیم؟! آهان تیم نبود و یک عده کارمند داریم که پول میدیم کار میکنند. تنها کسی که بعد انقلاب در رسانه تیم سازی کرد شهید مرتضی آوینی بود، بچه های آقا مرتضی هرکدام به قطبی تبدیل شدند، از حاج نادر طالب زاده تا بهروز افخمی. از معدود افرادی که بعد انقلاب واقعا رسانه رو بلد بود و مستقل کار میکرد و زیر بلیط کسی نمیرفت، آقا مرتضی بودند، بخاطر همین هم در زمان خودش بین برخی بچه حزب اللهی ها چنان محبوب نبود و اگر آقا تشییعش نمی آمد و آن جمله رو نمیفرمود ، به نماد تبدیل نمیشدند. رسانه بلدی و جریان سازی با لایک بازی و ویو و فالور متفاوت است وگرنه الان بنده یک لایو با افرادی مثل گلزار بذارم در یک لایو حداقل ۱۰۰ هزار نفر فالور میگیری، چندین بار هم گفتند ولی این نوع فالور گرفتن، رسانه بلدی نیست و بلاگری از نوع سخیفش است. .