از غصه سرازیرم ، هر ثانیه ، پیوسته : میسوزم و میسازم ، از کل جهان خسته ... ‌ شب ها ، همه بیمارم گریانم و می نالم تا صبح پریشانم ، پژمرده و بی حالم ‌ دردی‌ست در این سینه ، رنج آور و دیرینه .. چندی‌ست که آشوبم ، دورم ز طمأنینه ! ‌ بختک شده بر جانم ، این دردِ لجن‌وارم این مردن تدریجی‌ست ، این درد که من دارم! ‌ زخمم زده اند اینجا ، تنها شده ام تنها مرهم شده ناپیدا ، «ای وای بر این دنیا» ... ‌ #علی_معصومی #شعر #ارسالی_مخاطب 📜 @sheraneh_eitaa