غزل شمارهٔ ۹۱ ای غایب از نظر به خدا می‌سپارمت جانم بسوختی و به دل دوست دارمت تا دامن کفن نکشم زیر پای خاک باور مکن که دست ز دامن بدارمت محراب ابرویم بنما تا سحرگهی دست دعا برآرم و در گردن آرمت گر بایدم شدن سوی هاروت بابلی صد گونه جادویی بکنم تا بیارمت خواهم که پیش میرمت ای بی‌وفا طبیب بیمار بازپرس که در انتظارمت صد جوی آب بسته‌ام از دیده در کنار بر بوی تخم مهر که در دل بکارمت خونم بریخت وز غم عشقم خلاص کرد منت پذیر غمزه خنجر گذارمت می‌گریم و مرادم از این اشک سیل وار تخم محبتی است که در دل بکارمت بارم ده از کرم بر خود تا به سوز دل در پای دم به دم گهر از دیده بارمت حافظ شراب و شاهد و رندی نه وضع توست فی الجمله می‌کنی و فرو می‌گذارمت #استاد_آهی #استاد_موسوی_گرمارودی #حافظ_خوانی_و_ادبیات #ڪانال_ما_را_بہ_اشتراڪ_بگذارید👇 🌸⃟🌼🎼჻ᭂ࿐✰📚 #کانال_شعر_علوی #قرارگاه_بسوی_ظهور @Sheroadab_alavi