مدح و مرثیه امام صادق علیه السلام ای بر دو عالم مقتدا یا صادق آل عبا نور دلِ خیرالنسا یا صادق آل عبا ذکره دلِ ما بی عدد ؛ ای نور الله الصَّمد بر شیعیان بنما مدد ؛ یا صادق آل عبا تو اولی تو آخِری ؛ تو باطنی تو ظاهری نور دو چشم باقری ؛ یا صادق آل عبا بر خیمه ی دین قائمی ؛ بر خلق فیضِ دائمی عشقِ امامِ کاظمی ؛ یا صادق آل عبا افلاک سینه چاک تو ؛ بر روی چشمم خاک تو قربان خاک پاک تو ؛ یا صادق آل عبا عالِم به علم سرمدی ؛ تو افضلی تو امجدی مِرآتِ حُسنِ احمدی ؛ یا صادق آل عبا بر قدسیان ذکر لبی ؛ ماه سپهر مکتبی تو آفتاب مذهبی ؛ یا صادق آل عبا ای بر تو از داور سلام ؛ در راه دین ای ذوالکِرام تو با قلم کردی قیام ؛ یا صادق آل عبا شاگرد تو فضل و شرف ؛ عشّاق تو از هر طرف گردند گِردَت صف به صف ؛ یا صادق آل عبا شیخُ الائمه ات لقب ، فخر عجم فخر عرب آئینه سیمای رب ، یا صادق آل عبا ای ملک هستی را امیر ؛ هستم به عشق تو اسیر دستم بگیر دستم بگیر ؛ یا صادق آل عبا بر علمِ حق مظهر تویی ؛ محور تویی لنگر تویی زینت به هر منبر تویی ؛ یا صادق آل عبا ای دانش تو بی بدیل ؛ اِدراک از درکَت علیل ای جلوه ی رب جلیل ؛ یا صادق آل عبا دانش به خاکت رو زده ؛ دم از مِی و مینو زده در مکتبت زانو زده ؛ یا صادق آل عبا اِی حاکمِ حکم قضا ؛ ای شمع بزم ارتضا پنجم سلیل مرتضی ؛ یا صادق آل عبا ای بر دو عالم آبرو ؛ ای بر گل دین رنگ و بو حیدر رُخِ زهرای خو ؛ یا صادق آل عبا بودی دمادم ای قمر ؛ با قلب سرشار از شَرَر تو منتظر بر مُنتَظَر ؛ یا صادق آل عبا درسجده ای مولای من ؛ ای ذکر من آوایِ من گفتی به او آقای من ؛ یا صادق آل عبا ای کعبه ی جود و کرم ؛ ای درگهت دارُالنّعم از چه نداری تو حرم ؛ یا صادق آل عبا ای آستان تو رفیع ؛ ای بر همه عالم شفیع ای ماهِ خفته در بقیع ؛ یا صادق آل عبا ای قبله ی ایمان من ؛ بین دیده گریان من شمع مزارت جان من ؛ یا صادق آل عبا دل بی قرارِ تو منم ؛ عبد دیار تو منم خاک مزار تو منم ؛ یا صادق آل عبا ای جود تو از حد بُرون ؛ داغ دلِ ما شد فُزون شد قاتلت منصورِ دون ؛ یا صادق آل عبا ای از لِسان حق حمید ؛ از ظلم منصورِ پلید گشتی به زهر کین ؛ شهید یا صادق آل عبا گیتی شد از آهت خِجِل ؛ داغت زده آتش به دل گشته عجین با آب و گِل ؛ یا صادق آل عبا نامت به لبها زمزمه ؛ سوزانده اي قلب همه صاحب عزایت فاطمه ؛ یا صادق آل عبا مرغ سحر بر تو گِریست ؛ خیر البشر بر تو گریست خون از بصر بر تو گریست ؛ یا صادق آل عبا بَس طعنه ها بشنیده ای ؛ آتش به خانه دیده ای در کوچه ها دویده ای ؛ یا صادق آل عبا آتش گرفته خانه ات ؛ سوزانده شد کاشانه ات از دشمن بیگانه ات ؛ یا صادق آل عبا سوزانده شد مَأوای تو ؛ تا عرش رفت آوای تو آوای یا زهرای ؛ تو یا صادق آل عبا ای بر خلایق تو ولی ؛ از آن جفای منجلی شد جلوه گر حالِ علی ؛ یا صادق آل عبا ای کشته زهر جفا ؛ در سوگت ای وجه خدا یثرب شده کرببلا ؛ یا صادق آل عبا با ناله و اشک دو عین ؛ ای شهریاره عالمین تو روضه خواندی بر حسین ؛ یا صادق آل عبا خواندی تو اِی دلسوخته ؛ ای دل به مِحنَت دوخته از خیمه ای افروخته ؛ یا صادق آل عبا آن خیمه عطر یار داشت ؛ عطر دل و دلدار داشت در خود یکی بیمار داشت ؛ یا صادق آل عبا بیمار نه؛ نِعمَ الْطَبیب؛ مولا حبیبِ ابنِ حبیب در بین خیمه بی مُجیب ؛ یا صادق آل عبا درخیمه درتاب وتب است ؛ ازسوز تب جان برلب است تنها امیدش زینب است ؛ یا صادق آل عبا هر چند او بیمار بود ؛ گرچه حَزین و زار بود بر عالمی سالار بود ؛ یا صادق آل عبا شد از جفای اهل کین ؛ زنجیر و غُلِّ آهنین بر دست زین العابدین ؛ یا صادق آل عبا ای عالمِ آلِ رسول ؛ حقِّ علی حقِّ بتول کُن این توسُّل را قبول ؛ یا صادق آل عبا 🔴 این شعر در سال ۸۵ سروده شده #دلنوشته #امام_صادق #شهادت_امام_صادق @sherosabk