نوحه امام صادق علیه السلام رفت از جهان قرآن ناطق سیّدنا امام صادق ز جور اهل ظلم و اهل کینه غرق ماتم شده شهر مدینه واویلا واویلا آه و واویلا... امام شیعیان فدا شد بر تنِ ما رَخْتِ عزا شد چشم عالم ز غم مثال دریاست صاحب این عزا حضرت زهراست واویلا واویلا آه و واویلا... آن شه که بوده سَرور خَلق شد سایه اش کم از سر خلق او که بر اهل دل قبله راز است اول و آخر حرفش نماز است واویلا واویلا آه و واویلا... چو جدّ خود حیدر کرّار غریب بود و بی کس و یار دشمنِ بی حیای او به طعنه کشاندش به کوچه سر برهنه واویلا واویلا آه و واویلا... در آن هیاهو ظالمانه آتش فروزان شد به خانه گویی آن دم به لب زمزمه خوانده روضهٔ علی و فاطمه خوانده واویلا واویلا آه و واویلا... چون زهر از کامَشْ گذر کرد سوز عطش بر او اثر کرد گرچه اشکش روان ز هر دو عین است گریهٔ صادق از داغ حسین است واویلا واویلا آه و واویلا... @sherosabk