🔸 موطن طینت و میثاق و عهد الست، دائماً قبل رتبی است نسبت به دنیا (نه قبل زمانی، که سرنوشت انسان در یک قبل زمانی تعیین شده باشد). 🔻شهود ربوبیت الهی در موطن میثاق و عهد الست، قطعا به علم حضوری است در قبل رتبی نسبت به دنیا (نه علم حصولی که در ظرف زمان دنیاست) 🔻شهود نفس، چون شهود عین فقر و عین ربط بودن او به خدا و تجلی غنای الهی در ذات عین فقر و عین ربط انسان به خداست، قطعا در قبل رتبی است نه قبل زمانی. 🔻نسبت آن ذات عین فقر انسان در برابر ذات عین غنای خدای سبحان، نسبت سایه و ظل (ظلال/اظلّه) است نسبت به اصل وجود و عین وجود (الحق: عین تحقق) که متعلق به خداست. 🔸 سوره اعراف (آیه ۱۷۲) وَإِذْ أَخَذَ رَبُّكَ مِنْ بَنِيٓ آدَمَ مِنْ ظُهُورِهِمْ ذُرِّيَّتَهُمْ ⚡ وَأَشْهَدَهُمْ عَلَىٰٓ أَنْفُسِهِمْ أَلَسْتُ بِرَبِّكُمْ قَالُوا بَلَىٰ شَهِدْنَآ أَنْ تَقُولُوا يَوْمَ الْقِيَامَةِ إِنَّا كُنَّا عَنْ هَٰذَا غَافِلِينَ (١٧٢) 🔸