رد بی علّت خواستگار در خصوصیات خواستگار باید دقّت کرد، اگر دین وی مورد پسند قرار گرفت نباید به سایر معیارهای مجعول توجه کرد، بی شک رد بی علّت او نامیمون بوده و بی تأثیر در آینده دختر نیست. حضرت امیر علیه السلام می فرماید: رسول مکرّم اسلام فرمودند: وقتی کسی به خواستگاری، به خانه شما آمد که شما از اخلاق و دین او راضی هستید، او را زن بدهید، به رسول خدا عرض کردم آیا اگرچه نَسب پستی داشته باشد؟ حضرت فرمودند: اگر از اخلاق و دین او راضی هستید، کافی است که به او زن بدهید و البتّه اگر او را به دامادی نپذیرفتید، فساد و فتنه ای بزرگ در زمین ایجاد می شود.[1] حسین بن بشار واسطی می گوید: به امام باقر علیه السلام نامه نوشتم و از وی در مورد نکاح سؤال کردم، حضرت در پاسخ من نوشتند: هرکسی برای خواستگاری وارد خانه شما شد و شما از دیانت و امانت داری او راضی بودید، دخترتان را به ازدواج او درآورید، که اگر چنین نکنید موجب فتنه و فساد بزرگی در زمین می شود.[2] علی بن مهزیار می گوید: علی بن اسباط در مورد دخترانش به امام باقر علیه السلام نوشت که: کسی را مثل خودم نمی یابم. حضرت علیه السلام مرقوم فرمودند که: آنچه در مورد دخترانت نوشتی و اینکه کسی را چون خودت نمی یابی، متوجه شدم تو منتظر آمدن خواستگاری با اوصاف مورد نظرت نباش، خدای تو را رحمت کند، رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: اگر کسی که برای خواستگاری آمد، اخلاق و دین او مورد تأییدتان بود به او دختر دهید که در غیر این صورت موجب فتنه در زمین و فسادی بزرگ خواهد شد.[3] ابراهیم تمیمی می گوید: امام صادق علیه السلام در روایتی فرمودند: ای ابراهیم، مؤمن را فایده نبخشیده است چیزی پرضررتر از مال فایده بخش، این مال ضرر رساننده تر است براو از دو گرگ برگله ای بی چوپان یکی از پیش و یکی از پس آنها، این دو گرگ با گله چه می کنند؟ ابراهیم می گوید: گفتم: همه گله را نابود می کنند و حضرت ادامه دادند: درست است. کوچکترین چیزی که برای او پیش می آید این است که برادر مسلمانش نزد او آید و بگوید به من زن بده. و او جوابش را چنین بدهد که تو ثروت و مالی ندارید.[4] پی نوشت ها [1] قال علی علیه السلام: قال رسول اللَّه صلی الله علیه و آله و سلم: اذا جاءَکم مَن تَرْضَوْنَ خُلْقَهُ ودینَهُ فَزَوِّجُوهُ، قلت یا رسولَ اللَّه صلی الله علیه و آله و سلم وَانْ کانَ دَنیاً فِی نَسَبِهِ، قال: اذا جاءَکمْ مَنْ تَرْضَوْنَ خُلْقَهُ وَدینَهُ فَزَوِّجُوهُ الّا تَفْعَلُوهُ تَکنْ فِتْنَةٌ فِی الْارْضِ وَفَسادٌ کبِیرٌ.(وسايل الشيعه، حديث 25078) [2] عن الحسین بن بشار الواسطی قال: کتبتُ الی ابی جعفر علیه السلام اسأله عن النکاح، فکتب الی: مَنْ خَطَبَ الَیکم فَرَضیتُمْ دینَهُ وَامانَتَهُ فَزَوِّجُوهُ الّا تَفْعَلُوهُ تَکنْ فِتْنَةٌ فِی الْارْضِ وَفَسادٌ کبِیرٌ.(وسايل الشيعه، حديث 25075) [3] عن علی بن مهزیار قال: کتب علی بن اسباط الی ابی جعفر علیه السلام فی امر بناته وانه لا یجدُ احداً مثله فکتب الیه ابوجعفر علیه السلام: فَهِمْتُ ما ذَکرْتَ مِن امْرِ بَناتِک وَانَّک لاتَجِدْ احَداً مِثْلَک، فَلا تَنْظُر فِی ذلِک رَحِمَک اللَّهُ فَانَّ رَسُول اللَّه صلی الله علیه و آله و سلم قال: اذا جاءَکمْ مَنْ تَرْضَوْنَ خُلْقَهُ ودَینَهُ، فَزَوِّجُوهُ الّا تَفْعَلُوهُ تَکنْ فِتْنَةٌ فِی الْارَضِ وَفَسادٌ کبِیرٌ.(وسايل الشيعه، حديث 25073) [4] عن ابراهیم التمیمی: قال الصادق علیه السلام فی حدیث: أَنَّهُ قالَ «یا ابْراهیمُ، ما افادَ مُؤمِنٌ مِن فائِدَةٍ اضَرَّ عَلَیهِ مِنْ مالٍ یفیدُهُ، الْمالُ، اضَرُّ عَلَیهِ مِنْ ذِئبَینِ ضارِیینِ فِی غَنَمٍ قَدْ هَلَک رُعاتُها واحِدَةٌ فِی اوَّلِها وَواحِدَةٌ فِی آخِرِها ثمَّ قالَ: فَما ظَنُّک بِهِما؟ قُلتُ: یفْسِدانِ اصْلَحَک اللَّهُ. قالَ: صَدَقْتَ، انَّ ایسَرَ ما یدْخُلُ عَلَیه انْ یأْتیهِ اخُوهُ الْمُسْلِمُ فَیقُولُ: زَوِّجْنی فَیقُولُ: لَیسَ لَک مالٌ.(مستدرك الوسايل، حديث 16471)