هدایت شده از تفسیر معنوی در دست بررسی
‌‌ 💎💎💎💎💎💎💎💎💎💎 ◻️506 📖 سوره آیه 110 (قسمت سوم) 🍃حتَّى إِذَا اسْتَيْأَسَ الرُّسُلُ وَظَنُّواْ أَنَّهُمْ قَدْ كُذِبُواْ جَاءهُمْ نَصْرُنَا فَنُجِّيَ مَن نَّشَاء وَلاَ يُرَدُّ بَأْسُنَا عَنِ الْقَوْمِ الْمُجْرِمِينَ ﴿۱۱۰﴾ ترجمه: [پيامبران، مردم را به خدا خواندند و مردم هم حق را منكر شدند] تا زمانى كه پيامبران [از ايمان آوردن اكثر مردم] مأيوس شدند و گمان كردند كه به آنان [از سوى مردم در وعده يارى و حمايت] دروغ گفته شده است. [ناگهان] يارى ما به پيامبران رسيد؛ پس كسانى را كه خواستيم رهايى يافتند و عذاب ما از گروه مجرمان برگردانده نمى‌شود. آمدند تا همچو خود نقشی شوند تا كنند مشقی چو سرمشقی شوند آنچه حق می‌خواست خود تكثير بود ضد رنگ ديگر و تأثير بود عاشق خويش است غيرش كافر است خلق او انّا اليه سافر است اين سفر در عمق جان آدمی است لطف حق هم در كنار آدمی است قوه انسان چو دريا بيكران انبيا را غصه از اين بيكران نيست دردی فوق اين درد عظيم اين همه دريا فنا و تو كظيم درد اين عرفان بسازد صد هزار آتش فوق جهنم در هزار اين همه دريای آتش كی تمام می‌شود از قوه‌های ناتمام اين عذاب فوق طاقت را ببين ای بشر، تنها مكن با خود چنين ادامه دارد... ✍🏻استاد محمدمهدی شیروی خوزانی 🆔 @shiravi_tafsir 🆔 @shiravi_ir