(شب عاشورا) شب غم حسین زهرا بود در خیمه های او چه غوغا بود گریان او زینب کبری بود ذکرشان یا رب است خون دل زینب است شب دعا شب عبادات اهل حرم گرم مناجات واویلتا آه و واویلا۲ اصحاب او در خیمه ای نشسته آمده و از غیر او گسسته دل بر علی و آل او ببسته همه آزاده اند همه دلداده اند اصحاب او در خیمه جمع اند پروانه ها در گرد شمع اند واویلتا آه و واویلا۲ در خیمه ها امشب قحط آب است در خیمه اش خون جگر رباب است از تشنگی اصغر او به خواب است شب امتحان است شب عاشقان است فردا شود اصغر فدایی شش ماهه گردد کربلایی واویلتا آه و واویلا۲ گرم مناجات و دعا اکبر است در خلق و خو شبیه پیغمبر است در بین خیمه ها مه انور است پور شاه ابرار علی مرد پیکار به دست دشمن ستمگر فردا شود صد پاره اکبر واویلتا آه و واویلا۲ سردار بی همتا بود اباالفضل در کربلا سقا بود اباالفضل امید خیمه ها بود اباالفضل عموی مهربان یاور کودکان فردا ز ظلم و جور اعدا افتد تن پاکش به صحرا واویلتا آه و واویلا۲ ذکر همه اهل حرم یا رب است حسین کنار خواهرش زینب است آن که فدایی ره مکتب است زینبش دیده تر کنار برادر شب غم است و اشک و آهش بر یوسف زهرا نگاهش واویلتا آه و واویلا۲ گوید به خواهرش چنین برادر با رنج و غم خواهر شوی برابر صبور باش ای نور چشم حیدر ببینی روی خاک تن صد پاره چاک آتش در خیمه ببینی سرم روی نیزه ببینی واویلتا آه و واویلا۲ فردا شود شهید علی اکبر قنداقه ی پر خون علی اصغر بینی حسینت گشته پاره پیکر ببینی نور عین بین مقتل حسین بینی که شمر خنجر کشیده از کین شود رأسم بریده واویلتا آه و واویلا۲