💎 جواب کامل شبهه 1️⃣5️⃣2️⃣ چرا امام حسن علیه‌السلام با معاویه صلح کرد ولی امام حسین علیه‌السلام با یزید جنگید؟! 🔶 اول: تمام ائمه در هر زمانی که بودند همان کاری را انجام می‌دادند که امام آن زمان انجام داده است، مثلا اگر امام حسن علیه‌السلام در زمان امام حسین علیه‌السلام بود همان کار امام حسین علیه‌السلام را انجام می‌داد و برعکس. 🔻 یا اگر امام باقر علیه‌السلام در زمان امام حسن علیه‌السلام بود همان کار امام حسن علیه‌السلام را انجام می‌داد و برعکس، چون تمام امامان علیهم‌السلام نور واحد هستند و طبق دستور خدا عمل می‌کنند. 🔷 دوم: در شجاعت امام حسن علیه‌السلام حرفی نیست و اگر شجاعت او بیشتر از امام حسین‌ علیه‌السلام نباشد کمتر هم نیست. شجاعت او آنقدر زیاد بود که در برخی جنگ‌ها امیرالمؤمنین علیه‌السلام دستور می‌داد جلوی او را بگیرند که آسیبی به او نرسد. [1] 🔶 سوم: زمان امام حسن علیه‌السلام دشمن او معاویه است که مردم هنوز ذات او را نشناخته‌اند چون ظاهر را رعایت می‌کرد و مردم او را دایی مؤمنین می‌دانستند، به خاطر خواهرش که همسر پیامبر بود. مردم قبول نمی‌کردند با او بجنگند و این کار را برادرکشی می‌دانستند. 🔷 چهارم: در زمان امام حسن علیه‌السلام مردم به خاطر جنگ‌های گذشته از جنگ خسته شده بودند. وقتی امام حسن علیه‌السلام از مردم درباره جنگ و کشته شدن با افتخار یا صلح و زنده‌ماندن، نظرخواهی می‌کند مردم صدا زدند صلح را امضا کن. [2] 🔶 پنجم: مردم در زمان امام حسین علیه‌السلام معاویه را به خوبی شناخته بودند و جنایات او را چشیده بودند و از از جنایات او خسته شده بودند. به طوری که حکومت معاویه شیعیان و هر دوستار اهل بیت علیهم‌السلام را زندانی می‌کرد یا می‌کشت. فقط سمره بن جندب در مدتی که حاکم بصره بود هشت هزار شیعه را به قتل رساند. [3] 🔻 به این خاطر مردم از ظلم و ستم بنی‌امیه خسته شده بودند و ۱۸ هزار نامه برای امام حسین‌ علیه‌السلام نوشتند و حاضر شدند در رکاب او با یزید بجنگند هرچند که به خاطر ترس و نقشه‌های دشمن امام را تنها گذاشتند، ولی حداقل قلبشان با امام بود، ولی در زمان امام حسن علیه‌السلام مردم هنوز معاویه را نشناخته بودند و نه تنها میل به جنگ علیه معاویه نداشتند، بلکه حتی قلبشان با امام حسن علیه‌السلام هم نبود به طوری که یاران خود امام، به او حمله کردند و او را زخمی کردند و برای معاویه نامه نوشتند که حاضرند امام را دست بسته به معاویه تحویل دهند. [4] 🔷 ششم: عبیدالله بن عباس، فرمانده‌ سپاه امام حسن علیه‌السلام که از نزدیکان امام بود با هشت هزار نیرو خیانت کرد و به معاویه پیوست. [5] ◀️ و بقیه لشکر امام هم دچارسردرگمی شدند. در حالی که یاران امام حسین علیه‌السلام به امام می‌گویند: اگر هزاربار هم در راه تو کشته شویم و باز زنده شویم دست از شما نمی‌کشیم. ◀️ و امام حسن علیه‌السلام از بی‌یار و یاوری گله می‌کنند و می‌فرمایند: «والله ما سلمت الامر الیه الا انی لم اجد انصارا ولو وجدت انصارا لقاتلته لیلی ونهاری حتی یحکم الله بینی وبینه؛ به خدا سوگند من حکومت را به معاویه واگذار نکرم مگر بخاطر نداشتن یاران و اگر انصار و یارانی می‌داشتم، شبانه روز با او می‌جنگیدم تا اینکه خداوند بین من و او حکم کند». [6] 🔶 هفتم: یکی از نقشه‌های معاویه این بود که قبل از اینکه امام حسن علیه‌السلام صلح را بپذیرد شایعه کرد که امام صلح را قبول کرده است و تعداد کمی از لشگریان امام که مانده بودند با این شایعه پراکنده شدند و آن‌هایی هم که دشمن معاویه بودند و قصد جنگ داشتند در مقابل امام ایستادند و به او توهین کردند و به او ذلیل کننده مؤمنین گفتند. 🔷 هشتم: اگر امام حسن علیه‌السلام با این شرایط می‌جنگید مسلما کشته می‌شد ولی شهادت او مثل شهادت امام حسین علیه‌السلام اثر نداشت، چون هنوز مردم ذات معاویه را نشناخته بودند و شهادت امام مردم را آگاه و بیدار نمی‌کرد و بعد از او امامان بعدی هم کشته می‌شدند و باز مردم آگاه نمی‌شدند و در واقع امام حسن علیه‌السلام با این کارش معاویه و ذات بنی‌امیه را به مردم شناخت و با امام حسین علیه‌السلام این شناخت آشکار شد. 🖇 لینک مطلب: http://alirezaazarpeykan.blogfa.com/post/189 📣 آیدی دریافت شبهات👇👇 @Yaali110100 📎 #دانش_آموزی 📎 #نوجوان 📎 #پاسخ_به_شبهات 📎 #امام_حسن 📎 #صلح_جنگ ✅ کانال پاسخ به شبهات دانش آموزی 🍀@shobahatedaneshamoozi 🔰معاونت تبلیغ و امور فرهنگی حوزه های علمیه 🌐btid.org