بشار اسد و مقتدایِ حکیم 🔰 سفر بشار اسد به امارات را باید از زاویه‌ای دیگر دید. برخی‌ها میگویند دنیایِ سیاست دنیایِ شطرنج است باید بدانی که کی پیاده‌ات، رُخَت، اسب و یا فیلَت را جابجا کنی. اما در منظومه فکری رهبری بازی سیاست صرفاً بازی شطرنج با قواعدی که مقابلت ترسیم میکند نیست. در دنیای سیاست و در فضای آنارشیک بین‌المللی گاه باید یک کشتی گیر بود و با کنده دشمن را گرو گرفت و گاه باید مثل یک بازیکنِ عبوس زیر میز بازی زد. 🔰 همین فهم دقیق رهبریست که نه اسیر غربگرایانی شد که به مدافعان حرم انگِ مدافعانِ بشار می‌زدند و در پی برجام منطقه‌ای بودند و نه بازی را به بازیگرِ منحرف و کج فهمی داد که می‌گفت شرط‌بندی بر بشار اسد، شرط‌بندی بر اسبِ از پیش باخته است. 🔰 اگر بخواست اسیر این بازی‌ها شود همان موقعی که مجلس ششمی‌ها پس از یازده سپتامبر نامه جام زهر نوشتند زمین بازی را خالی می‌کرد تا نه تاک بماند و نه تاک نشان. یا اگر مانند یک شطرنج باز اسیر قواعدِ دشمن می‌شد، امروز ابوبکر بغدادی ها، ابومحمد جولانی‌ها و ابومسلم شیشانی‌ها بر منطقه حاکم بودند. ✅ مخلص کلام اینکه، گفت من دیپلمات نیستم اما من مطمئنم که از دیپلمات‌ها بهتر دیپلماسی و سیاست را می‌فهمد. مقتدایی زیبنده اوست. ✍🏻 یعقوب ربیعی