شـــهــــدای مسـجدسـلیمان
. مردم مسجدسلیمان که وسعترین حمله موشکی خود را قبلاً و در ۳۰ مهر تجربه کرده بودند با قرارگرفتن در ا
. ازآن‌ پس چندین بار مورد حملات هوایی و موشکی قرار گرفت و در شهر، صدای آژیر قرمز گاه و بی گاه به گوش می رسید و رادیو عراق در روز قبل از حادثه و یا روز حادثه به نقل از فرماندهی کل نیروهای مصلح ، هشدار می داد و آخرش هم جمله معروف خود را اعلام می کرد که «هشدار دهنده معذور است». این حملات، اقصی‌ نقاط شهر را درمی‌نوردید: از محله‌های چاه نفتی، کلگه، پشت برج و نمره چهل گرفته تا مناطق: باغ ملی پشت اداره آموزش‌و پرورش سابق، تنگ مو، پادگان قدس، چهار بیشه و برخی نقاط دیگر، بمب‌ها و موشک‌های مختلف بر سر مردم فرود می‌آمد. جنگ شهرها که از سال دوم جنگ و درپی عملیات‌های پیروزمندانه رزمندگان اسلام و شکست‌های پی‌درپی رژیم بعث عراق آغاز شده بود و شهرهای مختلفی مثل دزفول، اندیمشک، مریوان، سنندج، سرپل ذهاب، پیرانشهر و غیره را در بر گرفت، حالا ابعاد وسیع‌تر و گسترده‌تری پیدا می‌کند، مزدوران بعثی حملات هوایی و موشکی را به عمق خاک ایران و شهرها و روستاها می‌کشانند. صدامی که با پاره‌کردن قرارداد الجزایر، جنگ تحمیلی را در ۳۱ شهریور ۱۳۵۹ آغاز کرد و خود را فاتح خوزستان می‌دانست و قصد داشت سه روز به تهران برسد، همان صدامی که با یکه‌تازی در سال اول جنگ: شهرهای ، ، و را تصرف کرده بود و تا نزدیکی حمیدیه، شوش، مریوان و بانه پیشروی کرده و را در محاصره داشت ، همان صدامیانی که روی دیوارهای خرمشهر نوشته بود: جئنا لنبقی" (آمده‌ایم که بمانیم) , در رودر رویی و مواجهه با رزمندگان دلیری که از همه چیز خود گذشتند و با گوشت و خون خود به دفاع از مردم و میهن اسلامی شتافتند و با عملیات مکرر نظامی، باعث انهدام بخش زیادی از تجهیزات نظامی عراق گردیدند و موجب سرافکندگی صدامیان و بازپس‌گیری بخش زیادی از سرزمین‌های اشغال شدند، عرصه را آن‌چنان برای خود تنگ دیدند که فرار را برقرار ترجیح داده و با تلفات انسانی فراوان از میدان‌های نبرد و سرزمین‌های اشغالی گریختند. 📌ادامه...👇