💠 پـــلاک خـــاکی 💠
⏳مرداد ماه سال ۱۳۵۸ 🔹یک هفته از پیروزی انقلاب نگذشته بود که زمزمه خودمختاری توسط گروهک‌های وابسته شرق و غرب در کردستان شنیده شد. گروه های چپ از جمله حزب ؛ و ... با سلاح‌هایی که از مقرهای نظامی و انتظامی در روزهای منتهی به پیروزی انقلاب بدست آورده بودند تلاش نمودند پادگان‌ها را به تصرف خود درآورند. آن ها در ۲۳ بهمن؛ لشگر سنندج و سپس پادگان مهاباد را اِشغال و تمام مهمات و تجهیزات نظامی آن را در به غنیمت بردند. سپس از آنجا راهی دیگر شهرها از جمله: سردشت؛ سقز؛ مریوان؛ پاوه؛ نوسود و دیواندره شدند و زمینه سقوط دیگر شهرهای کُردنشین را فراهم کردند. در تهران نیز دولت موقت بازرگان سیاست مذاکره را با سران گروهک ها را در پیش گرفت و اعتقاد به برخورد شدید با مسلحین را نداشت. در این راستا چندین هزار نفر از افراد حزب دموكرات با همکاری و پشتیبانی افراد حزب بعث عراق در روز ۲۱ رمضان ۱۳۵۷(۲۴ مرداد ۱۳۵۸) به قصد تصرف پاوه؛ تمام راه‏های ورودی شهر را به محاصره و كنترل خود درآورده و به گروهان‏ها و مراكز سپاه يورش بردند. در این شرایط بحرانی (معاون نخست وزیر و نماینده امام در شورای عالی دفاع) با بالگرد خود را به میان حلقه محاصره رساند تا در کنار معدود مدافعین شهر قرار گیرد. او به کمک (فرمانده دستمال سرخ ها) (از تیپ نوهد ارتش) و برخی افراد ژاندارمی به همراه تعدادی نیروهای بومی سنگرهای دفاع از شهر را ایجاد کردند. در این حال ضدانقلاب بر نقاط حساس و ارتفاعات مهم منطقه مسلط شد و دست به جنايات متعددی زد از جمله تصرف بیمارستان. آن ها با یورش به مرکز درمانی؛ ۲۵ پاسدار بستری را از روی تخت به سمت محوطه بیمارستان کشیده و پس از شکنجه؛ تیرباران کردند و ۱۸ نفر از آن ها را سر بریدند‼️ دشمن با ایجاد جو رعب و وحشت سعی در شکستن مقاومت تعداد محدود مدافعان شهر را داشت. امید آن ها زمانی بالا رفت که هلیکوپتر اعزامی برای رساندن مهمات به محاصره شدگان؛ دچار سانحه شد و سقوط کرد. ولی با حضور دکتر چمران؛ این مصائب و فشارها نتوانست روحیه تعداد اندک افراد را شکسته و آن ها وادار به تسلیم نماید. در تهران اخبار حوادث خونین پاوه به جماران رسید. حضرت امام در ۲۴ رمضان ۱۳۵۸ (۲۷ مرداد ۱۳۵۸) در طی فرمانی تاریخی؛ به دولت و ارتش و ژاندارمری اخطار کردند اگر با توپ ها؛ تانک ها؛ قوای مجهز تا ۲۴ ساعت دیگر حرکت به سوی پاوه نشود من همه را مسئول می دانم. این فرمان صحنه نبرد را به کلی دگرگون کرد. امکانات و ساز نظامی بسوی پاوه سرازیر شد و سیل انبوه داوطلبان راهی پاوه شدند. بارقه امید در میان تعداد قلیل مدافعان شهر ایجاد شد و از طرفی ترس و وحشت در دل دشمن افتاد و آن ها بدون درگیری وادار به فرار کرد. کانال ما را با دوستان خود به اشتراک بگذارید.👇 🆔 @ShohadaMasjidHazratFatimaZahra
68 مشاهده