سه دقیقه در قیامت قسمت دهم : حسینیه می خواستم بنشینم و همانجا زار زار گریه کنم. برای یک شوخی بی مورد دو سال عبادت هایم را دادم. برای یک غیبت بی مورد بهترین اعمال من محو می‌شد. چقدر حساب خدا دقیق است. چقدر کارهای ناشایست را به حساب شوخی انجام دادیم و حالا باید افسوس بخوریم. در این زمان ،جوان پشت میز گفت :شخصی اینجاست که چهار ساله منتظر شماست !این شخص اعمال خوبی داشته و باید به بهشت برزخی برود، اما معطل شماست. با تعجب گفتم :از کی حرف میزنی؟ یکی از پیرمردهای امنای مسجد مان را دیدم که در مقابلم و در کنار همان جوان ایستاده .خیلی ابراز ارادت کرد و گفت: کجایی؟ چند ساله منتظر تو هستم .بعد از کمی صحبت، این پیرمرد ادامه داد: زمانی که شما در مسجد و بسیج، مشغول فعالیت فرهنگی بودید، تهمتی را در جمع به شما زدم برای. همین آمده‌ام که حلالم‌کنید. آن صحنه برایم یادآوری شد. من مشغول فعالیت در مسجد بودم. کارهای فرهنگی بسیج و... این پیرمرد و چند نفر دیگر در گوشه ای نشسته بود. و پشت سر من حرفی زد که واقعیت نداشت. اوبه من تهمت بدی زد. او نیت ما را زیر سوال برد. عجیب تر اینکه، زمانی این تهمت را به من زد که من ابتدای حضورم در بسیج بود و نوجوان بودم !! آدم خوبی بود. اما من نامه اعمالم خیلی خالی شده بود. به جوان پشت نیز گفتم: درسته ایشون آدم خوبی بوده، اما من هم من همینطوری از ایشون نمیگذرم. دست من خالیه. هرچه می توانی ازش بگیر. تازه معنای آیه ۳۷ سوره عبس را فهمیدم(( هر کسی( در روز جزا برای خودش) گرفتاری دارد و همان گرفتاری خودش برایش بس است و مجال این نیست که به فکر کس دیگری باشد .)) جوان هم رو به من کرد و گفت: این بنده خدا یک وقفه انجام داده که خیلی با برکت بوده و ثواب زیادی برایش می‌آید. او یک حسینیه را در شهرستان شما ،خالصانه نه برای رضای خدا ساخته که مردم از آنجا استفاده می کنند. اگر بخواهی ثواب کل حسینیه اش را از آن می گیرم و در نامه عمل شما می گذارم تا او را ببخشی. با خودم گفتم: ثواب ساخت یک حسینیه به خاطر یک تهمت؟! خیلی خوبه. بنده خدا این پیرمرد، خیلی ناراحت و افسرده شد، اما چاره ای نداشت. ثواب یک وقت بزرگ را به خاطر یک تهمت داد و رفت به سمت بهشت برزخی. برای تهمت به یک نوجوان، یک حسینیه را که با اخلاص وقف کرده بود داد ،و رفت! اما تمام حواس من در آن لحظه به این بود که وقتی کسی به خاطر تهمت به یک نوجوان، یک چنین خیراتی را از دست می‌دهد، پس ما که هر روز و هر شب پشت سر دیگران مشغول قضاوت کردن و حرف زدن هستیم چه عاقبتی خواهیم داشت ؟!ما که به راحتی پشت سر مسئولین و دوستان و آشنایان خودمان هرچه می خواهیم می گوییم... باز جوان پشت میز به عظمت آبروی مومن اشاره کرد و آیه ۱۹ سوره نور را خواند: (( کسانی که دوست دارند زشتی ها در میان مردم با ایمان رواج یابد، برای آنان در دنیا و برای آنان در دنیا و آخرت عذاب دردناکی است...)) امام صادق علیه السلام در تفسیر آیه می فرماید: هر کس آنچه را در باره مومنی ببیند یا بشنود، برای دیگران بازگو کند، از مصادیق این آیه است. ادامه دارد. @shohadasafadasht