‼️ هویزه شهری بود که دیگر وجود نداشت! 🎤 روایت برادر رزمنده «سید رحیم موسوی» از نخستین ساعات فرار دشمن بعثی از هویزه 👈🖋 اختصاصی کانال شهدای هویزه: مجاهد مخلص و رزمنده پاسدار«سید رحیم موسوی» با رویدادها و وقایع هویزه گره خورده است. سید رحیم از خاندان بزرگ سادات سید عرب و مورد احترام منطقه و از مبارزان دوران انقلاب در منطقه هویزه است. از آنها که هر کاری از دست شان برآمده برای انقلاب و جنگ انجام داده اند. این رزمنده گمنام، سوابق درخشانی در مبارزه با ضد انقلاب و خلق عرب دارد و از عوامل اصلی و حلقه اول تشکیل سپاه هویزه درزمان شهید حامد جرفی است. 🔺 سید رحیم موسوی، مسوول شناسایی سپاه هویزه در زمان فرماندهی شهید علم الهدی و همرزم حماسه آفرینان هویزه در عملیات نصر نیز هست و از بازماندگان این حماسه جاودان به شمار می آید. 🔺 آنچه در پی می آید بخشی کوتاه از روایت بلند این مبارزمرد بی ادعا در مصاحبه با امور پژوهشی زیارتگاه شهدای هویزه از نخستین ساعات ورودش به شهری است که زمانی هویزه خوانده می شد: 🔹 «از شب 18 اردیبهشت 61، آتش باری دشمن در جبهه کرخه نور و هویزه قطع شد. گلوله های توپ از سمت جبهه خودی شلیک می شد، ولی از سوی دشمن بعثی پاسخی نمی آمد. 🔹 از سوی فرماندهان ارتش و سپاه به من دستور داده شد تا همراه برادر رزمنده «حکیم زاده» به سوی جنوب کرخه نور و هویزه برویم و ببینیم که آیا بعثی ها به قصد فریب نیروهای ایرانی از عکس العمل و آتش باری دست برداشته یا واقعا عقب نشینی کرده اند؟ 🔹 با یک موتور گازی راه افتادیم سمت هویزه. هر چه جلوتر می رفتیم، اثری از دشمن نبود. تصمیم گرفتیم از جاده ای که دشمن در کنار کرخه نور احداث کرده بود به سوی هویزه برویم و از آن محور هم کسب خبرکنیم. به هویزه رسیدیم. 🔹 خبری از نیروهای عراقی نبود. انگار یک ساعت قبل شهر را تخلیه کرده بودند. از بناها و ساختمان های شهر هم چیزی نمانده بود. همه جا با دینامیت و مواد منفجره منهدم شده بود. هویزه شهری بود که دیگر وجود نداشت؛ آثار مذهبی و تاریخی اش از بین رفته بود و... اما من در آن لحظه از شادی در پوست خود نمی گنجیدم. اشک در چشمانم حلقه زده بود. به یاد مردم مسلمان هویزه و آوارگی های 16 ماهه شان افتادم. به یاد برادر شهیدمان سید محمد حسین علم الهدی و دانشجویان پیروخط امام (ره) و دیگر شهدای شهر. فکرم مشغول بود. از حرکت ایستادم. 🔹 عراقی ها شکست خورده و با قدرت نمایی ارتش ایران، شهر را تخلیه کرده بودند. باسرعت به سوی نیروهای خودی برگشتم و همه را از عقب نشینی قطعی دشمن با خبر کردم. نیروها با شادی به سوی هویزه حرکت کردند. در 10 کیلومتری جنوب شهر، درگیری با دشمن در حال فرار درگرفت. تانک های دشمن، تکِ سختی را آغاز کرده بودند تا بتوانند از منطقه اشغالی عقب نشینی کنند.» * کانال شهدای هویزه؛ موثق ترین منبع روایت و اطلاعات حماسه هویزه @shohaday_hoveizeh