با اعلام وقت نماز، حاجی بدون این که لحظه ای مکث کند، در جایش نشست و دستانش را بر زمین زد و تیمّم کرد و در داخل کانال چفیه اش را به همراه جانماز سبز رنگش - که در وسط آن عبارت زیبای نقش بسته بود- پهن کرد و به نماز ایستاد. علی که از حرکات حاج حسین(بصیر) متعجب شده بود، مقابلش ایستاد و گفت: حاج آقا! این جا خداوند را واجب نکرده که شما برای خواندن نماز عجله می کنید؟ حاجی لبخندی زد که چین های صورتش نمایان شد. به علی گفت: علی جان! شیرینی نماز، در بجا آوردن آن است. اصلاً به موقعیت نگاه نکن. مگر امام حسین(ع) در روز عاشور زیر باران تیر و سرنیزه نماز نخواند؟ و سریع با ذکر الله اکبر نمازش را آغاز کرد. راوی: خان علی جهانگرد. 🔺بی سیم چی: سردار شهید حاج حسین بصیر @Shohadaye_khoy