⭕ رفیقانه با رفقا! 🔸بعد از مطرح شدن ایده دولت جوان و حزب اللهی و تاکیدات چندباره رهبر انقلاب مبنی بر شکل گیری آن، گفتمان جوانگرایی و استفاده از نیروهای جوان به اصطلاح انقلابی در مناصب مختلف، تبدیل به گفتمان غالب و سیل حضور این جوانان نه به صورت حداکثری اما به طور قابل توجه ای در ساختار های مختلف حاکمیتی آغاز شد. از نهادهای انتخابی تا انتصابی. 🔸تا دیروز با نسلی از مدیران و کارگزاران مواجه بودیم که بخش زیادی از آنان یا در دوران مبارزات انقلاب و یا در دوران دفاع مقدس انواع هزینه های مادی و معنوی را در جهت نیل به اهداف ایدئولوژیک خود داده بودند. اینان بعد از کلی هزینه دادن، در مناصب قدرت تکیه زدند و خود را صاحب حق در استفاده از امکانات و بیت المال و... می دانستند؛ یعنی نسلی مبارز و هزینه داده که خود را ذی حق دانسته و بهره مندی از مواهب را امری عادی و طبیعی تلقی می کرد. 🔸اما امروز با جوانانی مواجه ایم که بدون دادن هزینه ای و صرفا حسب ارتباطات، تعلقات و وابستگی های جریانی و سیاسی، صندلی های قدرت را تصرف کرده و خود را صرفا بخاطر حزب اللهی بودن ذی حق می داند که سر سفره پهن شده ی حاکمیت یکدست شده بنشیند و سهم خود را از این سفره ببلعد. این نسل نه سیلی خورده است و نه تیر و ترکشی. اینان ادوار خود را دیده اند. الگوهای چگونگی رشد سیاسی در حاکمیت را جلوی چشم خود می ببینند. می بینند که به راحتی و بدون تخصص خاصی و صرفا حسب دیدن دم این و آن، می توانی پله های خدمت را یک به یک طی کنی و لذتش را ببری. «بالاخره ما نریم کی بره!» «اگه ماها نریم اصلاح طلبا میرن!» «حالا تجربه نداریم عیبی نداره، کسب می کنیم!» «حالا تخصصی نداریم بازم عیبی نداره، تعهد داریم!» 🔸 در طول این چند سال رفقای بسیاری را دیدم که سر از مجموعه های مختلف اقتصادی، سیاسی و فرهنگی در آوردند. از ورود برخی حقیقتا خوشحال شدم و از ورود برخی ناراحت. بعضی از دوستان حقیقتا سر جای خود قرار گرفتند و خروجی کارهایشان هم نمایانگر درستی انتخابشان بوده و همواره به این دوستانم عاجزانه می گویم نخواهید که ره صد ساله را مثل برخی یک شبه طی کنید. در کار خود ممحض شده و آنقدر قوی شوید که خود را بر دیگران تحمیل کرده و آنان را مجبور کنید به سراغتان بیایند نه آنکه آویزان این و آن باشید و منتظر یک نیم نگاهی. 🔸اما به صراحت میگویم بسیاری از همین دوستان با مدل ورودشان به حاکمیت خیانتی بس بزرگ به دغدغه رهبری مبنی بر ورود جوانان مومن و حزب اللهی به دستگاه های مختلف کردند و علاوه بر آنکه بدعت های خطرناک و رویه های نامبارکی را برای نسل های بعد از خود به یادگار گذاشتند و الگویی نامناسب جهت ورود به ساخت قدرت ارائه دادند، آنقدر آش رزومه سازی و پله کردن مناصب جهت رسیدن به مسئولیت های بالاتر را شور کردند که هشدار رهبر انقلاب در دیدار دانشجویی اخیرشان را در پی داشت. بخوانید. 🔸«منتها من به این جوانهای عزیزی که حالا الحمدلله وارد میدان کار شدند ــ چه در قوّه‌ی مقنّنه، چه در قوّه‌ی قضائیّه، چه در قوّه‌ی مجریه ــ توصیه‌ای که میکنم این است که اینها سعی کنند این مسئولیّت کنونی را پلّه‌ای برای مسئولیّتهای بالاتر قرار ندهند؛ توصیه‌ی اوّل من و توصیه‌ی مهم‌تر من این است. این ‌جور نباشد که ما بگوییم: «حالا این یک سابقه برای ما درست میکند برای مسئولیّتهای بالاتر»؛ نه، بچسبید به همین کار. برای خدا کار کنید، متمرکز بشوید روی مسئله‌ای که به شما مربوط میشود؛ چه بخش اقتصاد، چه بخش سیاست، چه بخش فرهنگ؛ بخشهای مختلف. متمرکز بشوید روی مسئله و دنبال حلّ آن مسئله‌ای باشید که به شما محوّل شده؛ این لازم است. توقّع ما از جوانهایی که مسئولیّت پیدا کردند، این است که هدفتان را حلّ مسئله قرار بدهید.» 🔸رفیقانه می گویم؛ طوری رفتار نکنیم و نکنید که جرأت نداشته باشیم به دیروز خودمان نگاه کنیم. دود این بی مبالاتی و دست و پا زدن برای رفتن در این سازمان و هلدینگ و یا در آن شرکت و قوه و بنیاد و... اگر در چشم هیچ کسی نرود، در چشم بدنه مخلص، پاک و بی ادعای جنبش دانشجویی می رود. هوشیار باشید و بدانیم که میراث دار چه عقبه ای هستیم. بدانیم که تک تک کنش هایمان چه تاثیری در معادلات ذهنی و عملی جنبش دانشجویی دارد. بَرُ و بچه هایی که چشمان خود را باز می کنند و راه پیشرفت را از بزرگانشان یاد می گیرند. پیشرفتی که راه رشد سیاسی را به تو می آموزد، راهی که چرتکه انداختن، محافظه کاری و سکوت های منفعت جویانه و ثناگویی های چاکرانه را تجویز می کند. وضعیت امروز کشور حاصل عملکرد کسانی است که سالها کوله بار مبارزه را به دوش داشتند، خدا وضعیت فردای کشور را بخیر کند که سکان داران اداره کشور کسانی هستند که نه تنها هزینه ای نداده اند بلکه خود را محق در رسیدن به درجات عالیه دانسته و نظام را موظف به سرویس دهی به آنان می دانند. ✍