فراز ی از وصیت نامه شهید محمد حسین نظری سخنی دارم با پدر و مادر عزیزم. می دانم که چقدر رنج و زحمت کشیده اید و مرا به مدرسه فرستادید تا در آینده خدمتگذار اسلام باشم و اکنون از شما دور هستم و اما خودتان شاهد هستید چه عزیزانی به خاطر اسلام به خاک و خون کشیده شده اند، که ما در برابر آنها پر کاهی هم نیستیم، اینها از اسلام دفاع کردند که دفاع از اسلام نیز واجب است. از شما پدر و مادر گرامیم می خواهم که قدر امام عزیزتان را بدانید و او را تنها نگذارید که اطاعت از او واجب است و همیشه از او پیروی کنید و او را دعا کنید. پدر عزیزم و مادر گرامیم از شما می خواهم که بعد از شهادت من گریه نکنید و دنباله رو انقلاب باشید و برای انقلاب خالصانه و مخلصانه خدمت کنید و راه مرا ادامه دهید و اگر من برای شما فرزندی نبودم که زحمات شما را پاسخ دهم مرا ببخشید. سخنی دارم با برادرانم. برادران عزیزم از شما پوزش می طلبم که نتوانستم وظیفه برادری خود را نسبت به شما انجام دهم، پدر و مادر را دلداری دهید و فرزندانی خوب برای پدر و مادر و برادرانی مهربان برای خواهران باشید که حق تعالی خشنود شود، باشد که به سوی سعادت رهنمون شوید. و حال سخنی دارم با خواهران و آن این است که پیام مرا زینب وار به مردم برسانید و زینب وار رفتار کنید و مبادا که بعد از شهید شدن من گریه کنید و اگر چه با شما، وظیفه برادری ننموده ام مرا ببخشید و حلالم کنید و اما سخن با معلمان عزیز و زحمتکش. می دانم که در چند سالی که درس خوانده ام باعث زحمت شما شده ام، از شما می خواهم که از صمیم قلب و به بزرگی خودتان مرا ببخشید و حلالم کنید. و از دوستان و همکلاسیهای عزیز و گرامیم می خواهم که اگر چه دوست خوبی برای شما نبوده ام مرا ببخشید و از شما مردم روستای قیامدشت و شما برادران بسیج می خواهم که اگر چه از من بنده گناهکار خطایی سر زده مرا ببخشید و از عموی عزیز و مهربانم می خواهم که اگر چه در موقع درس خواندن باعث زحمت شما شده ام، پوزش می طلبم و شما را به خدا مرا حلال کنید که من سخت به بخشش و حلالیت شما محتاج هستم. در پایان از همگی شما اقوام و خویشان و دوستان می خواهم که مرا ببخشید و در ضمن در مجالس مذهبی دعای کمیل، دعای توسل، مراسم شهداء شرکت کنید. https://eitaa.com/shohadayzefreh/50