دو تیم فوتبال را تجسم کنید: 1️⃣یک تیم تغذیه و مربی و کفش و لباس و رسانه و حقوق و تماشاگران زیاد و عالی داشته باشند. 2️⃣یک تیم را اجازه ندهید تمرین کنند. غذای خوب بهشون برسد. در غذا سم بریزند. لباس و کفش خوب نداشته باشند. کاپیتان و مربی یا برخی بازیکنان را با پول بسیار هنگفت بخرند و نفوذی شوند. یا در کوچه ای تنگ و تاریک چند قلدر دروازه بان و دفاع یا مهاجم تیم را بزنند ناکار کنند. بعد بگویند در این بازی تیم شما موفق نیست. کدام را سراغ دارید که هم پیمان شوند تا رئیس جمهور و نخست وزیر و سران قوه قضائیه و مجلس و اندیشمندانش را مرتب شخصی و شخصیتی کنند؟ در اعتراضات داخلی کشور دخالت کنند. اغتشاشگر بتراشند و آنها را به رسانه ها و انواع سلاح ها مجهز کنند؟ جنگ نابرابر علیه او درست کنند همه جوره دشمنش را مسلح کنند؟ از ابعاد مختلف آن را تحریم رو کنند. آیا این رقابت بین این دو تیم سالم و منصفانه است؟ اگر با این همه دشمنی پیشرفتی هم داشتیم عجیب بوده است. پیشرفت در این شرایط نابرابر به خاطر شجاعت و غیرت و همت شبانه روز انقلابیون متعهد به نظام بوده است. البته نباید همه مشکلات را هم به بیرون نسبت دهیم. 💡🌸