🔴 واقعیت اعدام های ۶۷
به مناسبت دادگاه حمید نوری
🔹بعد از عملیات مرصاد حدود ده هزار زندانی از منافقین داخل کشور بودند. در حالیکه ارتش منافقین که با فراخوان هواداران و با حمایت صدام به ایران حمله کرد، به زحمت به پنج هزار نفر می رسید که حدود دو هزار نفرشان هم کشته شدند. یعنی بخش اعظم سازمان در داخل زندانها بود و تهدیدی برای کشور محسوب می شد.
🔹بین دیدگاه امام و مسئولین قضایی وقت، تفاوت وجود داشت. امام، کلیت منافقین را مصداق محارب دانسته و حکم فقهی محارب را برای آنان قائل بود. سرباز دشمن در زمان جنگ، محارب است ولو اینکه مرتکب قتل نیروی خودی نشده باشد. همین که در جبهه مقابل فعالیت می کند محارب محسوب می شود و اگر فرصت پیدا کند از جبهه خودی خواهد کشت و بحث جرم و مجازات مطرح نیست. منافقین هم در واقع چنین وضعی داشتند و وارد "بازی دوئل" با حاکمیت شده بودند.
🔹دیدگاه دیگر، نگاه قضایی و عادی نسبت به مسئله منافقین بود که مرحوم آیت الله منتظری و مسئولین شورای عالی قضایی وقت بدان معتقد بوده و هر کس را به میزان جرمی که مرتکب شده مستحق مجازات می دانستند.
🔹اعضای متعصب سازمان که در ۶۷ اعدام شدند، دو مرتبه غربال شده و جزو منافقین باقی مانده بودند. در بررسی هیات های عفو آیت الله منتظری که به زندان ها اعزام می شد مشمول عفو نگردیده و آزاد نشده و در بررسی سال ۶۷ هم بر موضع خود اصرار داشتند و اگر مجال پیدا می کردند، معلوم نبود چند هزار نفر به آمار شهدای ترور اضافه می شد.
🔹دیدگاه شهید لاجوردی که دادستان تهران در اول انقلاب بود به امام نزدیک تر بود و برکناری او در سال ۶۳ تحت فشار دیدگاه دوم انجام شد. در نهایت در سال ۶۷ نظام با چند هزار زندانی خطرناک مواجه گردید که بعد از آزادی ممکن بود دست به جنایت بزنند. می توان گفت، نظام در برکناری شهید لاجوردی در سال ۶۳ اشتباه کرد و تاوان آن را هم در سال ۶۷ پرداخت.
🔹ماهیت حکم حکومتی امام نیز "اصلاح عملکرد دستگاه قضایی وقت" و ناکافی دانستن آن در برخورد با منافقین بوده است. امام قبلا برای آقایان رئیسی و نیری که جزو هیات سال ۶۷ بودند احکام قضایی مشابهی صادر کرده است. در صحیفه امام اسم آقای نیری حدود شش مرتبه و اسم آقای رئیسی قریب دو مرتبه آمده که یک بار هم با تعبیر "حجتی اسلام" خطاب شده اند. در تمام موارد، امام از عملکرد دستگاه وقت قضا گله داشته و آن را ضعیف می دانسته و به آقایان ماموریت انجام وظایف دستگاه قضا در موارد خاص را محول کرده بودند.
🔹در خصوص تعداد اعدام ها، یک آمار آیت الله منتظری در خاطرات خود ارائه می کند که ۲۸۰۰ یا ۳۸۰۰ است و بین این دو رقم تردید دارد. آمار ۱۸۰۰ یا ۱۷۰۰ هم از قول مرحوم هاشمی رفسنجانی اعلام شده که از مسئولین وقت سازمان زندانها نقل می کند. همین رقم را گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل هم اعلام کرده است. با توجه به شواهد و قرائن، از جمله اسامی اولیه حدود ۳۰۰۰ نفر که خود منافقین اعلام کردند و معمولا اغراق می کنند و تحقیقات ایرج مصداقی که از نجات یافتگان اعدام هاست و همین رقم را تایید می کند، آمار واقعی، احتمالا یکی از دو رقم ۲۸۰۰ یا ۱۸۰۰ است و شاید ۱۸۰۰ دقیق تر باشد.
🔹در کنار آن به آمار شهدای ترور هم باید توجه کرد. حدود ۱۷ هزار شهید ترور در کشور داریم که قریب ۱۲ هزار نفر توسط منافقین و بقیه توسط دیگر گروههای تروریستی به شهادت رسیده اند.
🔹به هر حال، توجیه این اعدام ها دشوار است. اعدام کسی که به زندان محکوم شده در حال گذراندن دوران محکومیت است، بدون اینکه جرم جدیدی مرتکب شده و تنها بخاطر سر موضع بودن اعدام شود، از لحاظ موازین حقوق و قضا، غیرقابل قبول و توجیه آن برای افکار عمومی و بین المللی مشکل است. از طرف دیگر، اگر فردی مستحق اعدام باشد مثلا مرتکب قتل شده باشد، روند محکومیت و اجرای حکم، مدتی - در شرایط فعلی حداقل دو سال - طول می کشد. در این مدت محتمل است اقداماتی برای جلب رضایت شاکی صورت گرفته و از اعدام جلوگیری شود. همانطور که فرصت دادن به یک قاتل ممکن است برای جلوگیری از اعدام او موثر باشد، این احتمال به طریق اولی در مورد زندانیان گروهکی که به دلیل تعصب و مواضع ضدانقلابی اعدام شدند هم مطرح است. شاید اگر فرصتی برای گفتگو با آنها بود برخی آنان اعدام نمی شدند.
🔹نکته آخر، چون محل دقیق خاکسپاری اعدام شدگان اعلام نشد و قبر ندارند، شبهاتی راجع به دفن آنان در گورهای دسته جمعی و بدون رعایت موازین شرعی مطرح بود و تصاویری که ادعا می شد مربوط به انهاست منتشر گردید که نیاز به بررسی دارد. جنازه محارب درصورتی که مدعی اسلام باشد، احکام میت مسلمان دارد و باید طبق موازین شرعی غسل و دفن شود. اگرچه منافقین تروریست و محارب بودند ولی، چنانچه این ادعا صحیح باشد، امر خلاف شرع و اخلاق است که شتابزده و در فضای آشفته آن زمان انجام گرفته و قابل توجیه نیست.
https://www.dalfak.com/w/gtcki