🖋اربعین حسینی همچنان پنهان از دیدگان جهانیان... (قسمت اول) ▪️اربعین حسینی امسال هم با شور برگزار شد و عاشقان سیدالشهدا از هر کجا که میتوانستند خودشان را به این قافله تاریخی رساندند و با قدم های خسته و تاول زده در میان محبت و خدمت های عاشقانه ی مردم شریف عراق به کربلای حضرت عشق رسیدند. ▪️به گفته ی منابع حدود 15 تا 17 میلیون نفر در مراسم امسال شرکت داشتند,عدد بالایی است و برای هر دشمنی و دوستی پیام خاص خود را دارد,اما در مقایسه با جمعیت زمین 17 میلیون نفر عدد زیادی است ؟ قطعا نه. ▪️ پیاده روی اربعین شروع یک حرکت عظیم تاریخی است,حرکتی که با معرفی امام حسین (ع) و فرهنگ حسینی یک مدل جدیدی از اجتماع بشری را ارائه میدهد که تاریخ نظیر آنرا به خود ندیده حرکتی که در آن مردم از دارایی هایشان میگذرند و هر چه دارند را برای خدمت به زائر هایی خرج میکنند که نه آنها را میشناسند نه از دین آنها خبر دارند...حرکتی که نه شخص صاحب قدرت میشناسد و نه سرشناس همه در این راه یک شکل هستند,با هم قدم برمیدارند,میخورند,میخوابند,عزاداری میکنند و به یک مقصد میرسند آن هم منزلگه تاریخ کربلا,هدف از این حرکت در درجه اول عشق سالار شهیدان است اما انگار در این راه جذابیت های دیگری نیز برای مردم وجود دارد که هر سال با شور بیشتری خواهان فرار به سمت امام حسین هستند و آن جذابیت ها لمس کردن و دیدن یک مدل از اجتماع بشری است که در آن نه منافع شخصی اهمیتی دارد و نه مالکیت شخصی جایگاهی ! انگار پرده ای کنار رفته و در این مسیر همه در حال محبت به یکدیگر هستند,موکب ها سفره های کیلومتری از پذیرایی به زائران را آماده کرده اند,عده ای از زائران غریبه در خانه ی پیر زن فقیری استراحت میکنند که از تنگ دستی شدیدی رنج میبرد اما هر چیزی را که دارد برای زائران تهیه میکند...دختری فقط یک پارچ آب دارد...پیرزنی فقط چند خوشه خرما دارد...هر کسی هر آنچیزی که در توان دارد میاورد و دین هم چیزی جز این نیست (لاَ یُکَلِّفُ اللّهُ نَفْسًا إِلاَّ وُسْعَهَا) در تاریخ اسلام مصداق های فراوانی از این بخشش ها در عین گرسنگی و تنگ دستی اهل بیت مخصوصا مولا علی (ع) و فاطمه زهرا (س) وجود دارد,این بزرگواری ها اتفاق افتاد تا پیروان آنها تربیت شوند و نمود بروز رفتار و کردار زهرایی در جهان امروز اتفاق بیوفتد اگر به همین رفتار های فرهنگ شده در پیاده روی اربعین دقت کنیم خواهیم دید شکل کامل آن مدینه فاضله در اربعین اتفاق میافتد اما کسی از این اتفاق عجیب خبردار نمیشود !! این مدل فرهنگ در جامعه انسانی در هیچ فکری از نخبگان جهان امروز جای ندارد یا اگر دارد در شکل آرمانی است و محقق نخواهد شد. ▪️ماکیاولی میگوید : در رفتار با مردم به زور توسل جوی نه به مهربانی, معتقد بود که اگر از انسان بترسند بهتر است تا انسان را دوست داشته باشند. فرانسیس بیکن در تایید سخنان او میگوید : ما به کسانی همچون ماکیاولی مدیونیم، که جهان سیاست و رهبران آن را آن‌طوری‌که هست به ما نشان می‌دهند، نه آن‌طوری‌که باید باشد. آنها حتی نمیتوانند جامعه ای را تصور کنند که در آن مهربانی, عطوفت و ایثار وجود داشته باشد چه رسد به آنکه معتقد باشند چنین جامعه ای قابل ساخت است ! آن ها درست میگوند زیرا تنها دست آورد بشر چیزی جز خشونت و منفعت طلبی نبوده و نیست شبه روشنفکران ایران میگوند این همه مهربانی عراقی ها برای چیست ؟ مگر با آنها نجنگیده ایم ؟ به چه علت و بر اساس کدام منافع در اربعین آنقدر مهربان هستند ؟ عقل هایی که فقط از معیشت روزمره تبعیت میکند و فردگرایی را به حد فوق العاده آن افزایش داده هیچ وقت تاب این ایده اجتماعی را نمیاورد !