علم و تاریخچه ژله رویال خواص ژل رویال در دهه پنجاه میلادی بسیار مورد توجه پاپ قرار گرفت که از پیری و مشکلات تنفسی رنج میبرد. در آن زمان بسیاری از کاتولیک ها و مسیحیان خواستار آن شدند، که همین باعث شد کمیاب و گران قیمت شود. همچنین چینی ها و مردم قاره آسیا نسل هاست از آن استفاده می کنند. پنجاه درصد وزن خشک ژل رویال را پروتئین تشکیل داده. گزارش شده که ۹ تا از پروتئین های اصلی ژل رویال ۸۰ الی ۹۰ درصد کل پروتئین ها را تشکیل می دهند. دیگر پروتئین ها مانند آلفا گلوکوزیداز، گلوکز اکسیداز و آلفا آمیلاز نیز شناسایی شده اند. علاوه بر این، ژل رویالِ زنبورعسل (Apis mellifera) به دلیل خواص محافظتی آن، دارای تاریخچه طولانی در بین داروهای طبیعی برای انسان است. برای درک بیشتر و پایه ای و جامع از چربی های موجود در آن، به طور کلی، بیشتر شامل اسیدهای چرب (الیفاتیک) می باشد که تقریبا همه آن ها اسیدهای چرب آزاد هستند. لیپیدها یک دسته از ترکیبات ارگانیک هستند که اسیدهای چرب بحساب می آیند و در آب حل نمی شوند، بلکه در حلال های آلی قابل حل هستند. این دسته شامل بسیاری از روغن های طبیعی، واکس ها و استروئیدها نیز می شود. بیشتر اسیدهای چرب ژل رویال، اسیدهای چرب زنجیره میانی هستند. لیپیدها به عنوان داروهای پیشگیرانه و تقویت کننده مورد استفاده قرار می گیرند. با ویژگی هایی که شامل: مهارکنندگی قوی رشد سرطان، تقویت سیستم ایمنی، درمان جایگزین برای یائسگی، محافظت از پوست در برابر پیری و موارد دیگر می شود. @sibon_shop