🟢 تحلیل جامعه شناختی امر اجتماعی و فرهنگی در ایران ✍️ سلسله یادداشت ها (۲) ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ با وضعیت شناسی و ارزیابی ۴ رویکرد «اهمال، اجبار، بازار و ارشاد» نسبت به امر اجتماعی و فرهنگی در ایران، باید بیشتر اطراف قضیه را باز کنیم تا در مطلوب نگاری به الگوی جامع مهندسی اجتماعی و قواعد عملی برسیم؛ ✅ راهبرد مطلوب، همان راهبرد اصل انقلاب و گام اول یعنی خلق اراده ملی و همگانی (بیانیه گام دوم) است که با معروف سازی ارزش ها و فرش کردن آنها در جامعه (هنجارسازی) به تعبیر امیرمومنان ع (فَرَشْتُكُمُ الْمَعْرُوفَ مِنْ قَوْلِي وَ فِعْلِي؛ خطبه 87) تمام جامعه را عامل و آمر به معروف سازد؛ ➕ در واقع مشکل اصلی ما در امر فرهنگی و اجتماعی همان مشکل امر اقتصادی و سیاسی است که آن را در دوگانه (بروکراتیزه کردن فرهنگ) و (محصور در نهاد دین و حوزه) به ابتذال کشاندیم؛ درحالیکه مدل حکمرانی اجتماعی و فرهنگی امامین انقلاب، و به تعبیر رهبری، بسیج مردمی، است. (01/01/1403) ➕ فناوری اجتماعی خلق اراده عمومی، ساخت عمل صالح از ایمان مردم است. به تعبیر رهبری «از سرمایه‌ی ایمان مردم برای تولید عمل صالح بهره بگیرید. مردم، مؤمنند، مردم ایمان دارند؛ این ایمان میتواند عمل صالح تولید کند. امام، استاد بی‌نظیر استفاده‌ از ایمان مردم برای تولید عمل صالح بود. 14 خرداد 1401» ➕ منطق عملی این الگو، پل زدن از جذبه های دینی و علقه های ایمانی به اصلاح جلوه های غیر دینی است؛ لذا رسول اکرم ص در جواب اصحاب که گفتند فلانی نماز می خواند و خلاف هم می کند، فرمودند؛ نمازش او را نجات خواهد داد(بحارالانوار، 79، 198)؛ به جای طرد گنهکار و قطع بند ایمان، از حداقل ایمانش یعنی نماز، عمل صالح ساختند. (الگوی مهندسی فرهنگی) اما متاسفانه این نقطه اتصال را به نقطه انقطاع تبدیل می کنیم و با داعیه دینداری و صیانت از دین، آن را گروگان گرفته و کسی که مظهر غیردینی در او هست، را از دایره دین و دینداری خارج می کنیم. 🔸 تکلیف اجیرشدگان هنجارشکنی و ارزش زدایی که «به تعبیر رهبری، مسئله حجاب را به صورت چالش بر جامعه ما تحمیل کردند» معلوم است؛ اما چالش بزرگتر در دل این چالش، ایجاد گسست، تنفر، تقابل بین طیفهای اجتماع و قطبی سازی جامعه مومنان، آنهم با اسم دین است که شب قدر دوشادوش هم «یا رب یا رب یا رب» بگویند و فردایش سر ربّشان دعوا کنند. پ.ن؛ حاکمیت باید به مسئولیت خویش عمل کند؛ اما کاش متولیان فرهنگ و مصلحان اجتماع، ارزش ها و معروف ها را تبدیل به امر عمومی (فرش) کنند و به جای انحصار مسئولیت در مطالبه اجبار و الزام امر فرهنگی و کنش عملی در حد بیانیه و تحصن، از مبانی سرشار دینی، الگوسازی کرده و آنها را تبدیل به قواعد عملی برای مهندسی اجتماعی و فرهنگی جامعه کنند. کاش به جای طرد ضعیف الایمان از دین با انواع برچسب ها، از همین نقطه، پلی به اصلاح ضعفهایش بزنیم. کاش بدانیم دشمن جای دیگری است و ناخواسته از جبهه خودی می زنیم و در زمین دشمن بازی می کنیم ... کاش حجتی در مقابل خداوند داشته باشیم. ┄┄┅••=✧؛🇮🇷؛✧=••┅┄┄ ✍️ مهدی رشید eitaa.com/sin_syasat_Rashid