سیناآبگون
💢 ‌دردی بر دل خانواده‌های شهدا این روزها، همه چیز برای فضای سیاسی هزینه می‌شود، اعتبار همه چیز برای چند رأی حواله می‌شود و‌ گرانبهاترین معنویات به ثمن بخس چوب حراج می‌خورند. 🔴 حال انگار، قرعه به نام افتاده که هزینه‌ی معرکه‌ی قدرت‌خواهی عده‌ای شوند. ✴️ در توجیه کارنامه‌‌ی ضعیف برخی نامزدهای امروز، می‌گویند «فلانی آمد چون خانواده‌ی شهدا خواستند!» فرض کنیم که قبول و: 🔻 چشم ببندیم بر آرایش انتخاباتی که از صبح همان روز اعلام خبر شهادت مشحون بود؛ 🔻 چشم ببندیم بر عدم ارتباط مؤثر با خانواده‌های شهدا در سایر ادوار پیشین مسئولیتی؛ 🔻 نادیده بگیریم اختلاف مشی اینها را با مشی‌ شهدا؛ ✴️ فرض کنیم همه‌ی اینها رخ نداده و واقعاً به دعوت خانواده‌ی شهدا عزم میدان ریاست‌جمهوری کرده‌اند. پس این یعنی: 1⃣ اولاً هیچ برنامه‌ای برای اداره‌ی کشور وجود ندارد، چون قصد آمدن نداشتند که برنامه‌ای داشته باشند؛ 2⃣ ثانیاً مبنای وجاهت، خانواده‌های شهدا هستند؛ گزینه‌ی اول بماند، اما گزینه‌ی دوم! 🏴🏴 داغ ما گزینه‌ی دوم است... ، یعنی آن رکن اجتماعی که فدا شد و آسیب دید تا نظام و مردم در آرامش و سرافراز باشند. لذا هرچه نظام و مردم برای خانواده‌ی شهید انجام دهند، کفایت نمی‌کند. ⛔️ اما آیا لفظ ، مجوز ورود عزیزان و وابستگان یک شهید به عرصه‌ی سیاست است؟؟ ⛔️ یقیناً هرکس مختار است برای رأی خودش، کار کند و تبلیغ و ... اما آیا با بهره‌برداری از اسم یک شهید، باز هم درست است؟؟ اگر از حرف می‌زنم، چون کاملاً آن را زندگی کرده‌ام، چون در بطن یک که تمام مناسباتش در آبادان و خرمشهر بهم ریخت، بزرگ شدم. 🔸 خانواده‌ای که علی‌رغم آنکه دو نسل از شهدای آن گذشته، اما هرگز شاکله‌ی آن به حالت عادی برنگشت! 🔸 خانواده‌ای که یک شهید در تظاهرات انقلاب داد و فرزند آن شهید که خودش سال‌ها است پدر است، در حسرت قبر پدر شهیدش است! 🔸 خانواده‌ای که دو پسر دیگر در دفاع مقدس تقدیم کرد، یکی از فرماندهان عملیات‌های کوهستانی و دیگری سال‌ها مفقودالاثر! 🔻 سیاسیون می‌دانند برای پدر و مادر، چند روز مانده به عقد پسرش، خبر شهات بیاورند که «علیرضا ماموریتش را در کوهستان‌های غرب انجام داد اما خودش شهید شد» چه حسی دارد ...؟! 🔻 سیاسیون می‌دانند که پس از قطعنامه ۵۹۸، هر بار اعلام می‌شد بخشی از اسرا آزاد شده‌اند، چه فضایی در برپا بود که به (مادربزرگم) بقبولانیم «به‌خدا بهمن شهید شده! منتظرش نباش!»؟! 💠 تا بالاخره بعد از ۱۷ سال انتظار شبانه‌روزی، نشستن‌های همیشگی روی پله‌های بنیاد شهید برای خبر گرفتن، نذر کردن در حرم هر امام و امامزاده و ... قلبش با یک پلاک و چند تکه استخوان آرام گرفت و مدتی بعد هم به فرزندان شهیدش پیوست. 📚 کتاب «من زنده‌ام» خانم آباد را بخوانید تا بدانید حتی زن‌های جنگ در خوزستان، چه شرایطی را گذراندند. 💠 با این اوصاف هرگز، هیچ‌کدام از خانواده برای هیچ موضوعی از نام سه شهید استفاده نکردند، آنقدر که وقتی همین چند سال پیش با پیگیری بنیاد شهید، نام کوچه‌ی محل سکونت را به «کوچه‌ی شهیدان شکوهیان» تغییر دادند، همسایه‌های جدیدتر تازه فهمیدند که اینجا، یک زندگی می‌کند. ❇️ خوب، که سرانجام... ⭕️ شهدا را هزینه‌ی سیاسی‌کاری‌ها نکنید! اگر نظر فرزند شهید در انتخابات ملاک بود، بابت همسویی دختر شهید باکری و ... با میرحسین موسوی در سال ۱۳۸۸، باید به آن فتنه‌گر رأی می‌دادیم! 💎 خانواده‌ی شهدا عزیز و نورچشم هستند اما مبنای وجاهت، همسویی با ولایت است! 💎 مبنایی اگر هست، خدمت به خانواده‌ی شهدا است نه امضای آنها برای قدرت‌گیری در عرصه‌ی سیاست. ✴️ آقایان عرصه‌ی سیاست! به خانواده‌های شهدا رسیدگی کنید و از شهدا استمداد داشته باشید و مطمئن باشید پاسخ می‌دهند، 🔻 اما شهدا را پل رسیدن به قدرت نکنید! این چند هم روز می‌گذرد اما نگرانم که ظلم برخی سیاسیون و طرفدارانشان به بی‌جواب نماند و دامن‌گیرشان شود. ✴️ خانواده‌های گرانقدر شهدا! حرمت امامزاده را متولی باید حفظ کند ... ✍️ تمدن‌نگار | شکوهیان‌راد @SHRChannel 🌐 https://eitaa.com/joinchat/2793996420C418ac5a508
253 مشاهده