✳️ جفا به مرحوم آیت‌الله خویی! ✔️ آیت الله علوی بروجردی: 🔹 هنر این است که آدم در نجف بماند؛ رئیس حکومت هم صدّام است که با ایران دارد می‌جنگد و مردم شیعه و سنّی را مجبور به جنگ با ایران می‌کند. روی سر شهرهای ما موشک می‌ریخت. صدام هم آدمی است که وقتی با یک نفر مخالف بود، فقط این‌طور نبود که خودش را بکشد، علاوه بر خودش زن و بچه‌اش را هم می‌کشت؛ اگر برادر یا خواهری هم داشت، احتیاطا می‌کشت! اما در کنار این صدّام، یک کلمه از مرحوم آیت الله خویی علیه ایران یا به نفع صدّام صادر نشد؛ این خیلی مهم است. 🔸 این مجاهده است که آدم بیخ گوشِ یک آدمِ ظالمی مثل صدّام بنشیند، اما یک کلمه نگوید که رنگ طرفداری از صدّام یا رنگ مخالفت با ایرانی داشته باشد که الان اسیر جنگ شده و دارد می‌جنگد. 🔹 ما متأسفانه و شوربختانه این مجاهده را قدر ندانستیم. ما خیال می‌کردیم آیت‌‌الله‌ خویی باید هر روز اعلامیه بدهد و صدام را طعن و لعن کند، اما مگر می‌توانست؟! مگر می‌شد؟! صدام چند تا از فرزندان آقای خویی را کشت؟! چند تا از دامادهای ایشان را کشت؟! بعد از انتفاضه عراق، هلی‌کوپتر کنار منزل ایشان نشست و ایشان را برای بازجویی به بغداد بردند. 🔸 یک شخصی در این فشارها باشد و این‌قدر بر حوزه و اصولی که معتقد بود، استقامت کند؟! چون حوزه نجف، حوزه مادر است؛ حوزه شیخ طوسی است و باید باقی بماند؛ این مرد بزرگ به این نحو حوزه را حفظ کرد؛ آن وقت ما اینجا نشسته بودیم و بدون توجه به جوّ آنجا و اینکه چه بر ایشان می‌گذرد برای خودمان آن حرفها می‌گفتیم! لذا ما نسبت به مرحوم آقای خویی جفای بسیاری کردیم. سیره فرزانگان، عبدالحسن بزرگمهرنیا، نشر سامان دانش، به نقل از: @Nardebane_feghahat https://eitaa.com/sirefarzanegan