شهید از زندگی مشترکشان اینگونه می گفت: از ابتدای شروع زندگی مشترکمان و پیش از آن، هدفمان طی کردن مسیر کمال و همراهی در این راه بود و از من می‌خواستند همدیگر را در جهت عاقبت به خیر شدن کمک کنیم. ایشان اتکا و باورشان به عظمت و علم و قدرت الهی بود و همه خوبی‌ها و زیبایی‌ها را از خدا می‌دید و خود را در محضر حق ذلیل و کوچک می‌دید و به جز الطاف الهی چیزی را از خودش نمی‌دید و ادعایی نداشت و از خدا یاری می‌گرفت و یاری می‌خواست؛ 👈سیدحمید می‌گفت: «من هیچ‌هستم هرچه هست از خداست». 👈زندگی را در بندگی خدا و خیررساندن می‌دانست. یادم نمی‌رود که می‌گفت: 🔸«اگر کارهایمان برای خدا باشد در آن چیزی برایمان می‌ماند»🔸 همه کارهایشان را برای رضای_خدا انجام می‌داد و به من هم طبق قرارهای شروع زندگیمان «همراه و همسفر هم در مسیر نور تا...» توصیه‌ می‌کرد و می‌گفت: ما که اول و آخر باید کارمان انجام شود پس چقدر خوب است سعی کنیم با نیت خالص در راه رضای خدا کارهایمان را ارزشمند و به ماندگاری و پایداری برسانیم؛ حقیقتاً حرف و عملش با اعتقادش همراه و همسو بود. و به گفته ✨مقام معظم رهبری"شهدای حرم از اولیاءالله هستند". ✨ : .12.04 ➕ زندگی به سبک شهدا👇 🆔 @sireshohada