علی ربیعی در روزنامه ایران نوشت: ...انتخابات در مفهوم آزاد و قانون اساسی بنیاد خود می‌تواند تبدیل به جشنواره عبور از رنج‌ها و زخم‌ها باشد و بخصوص زخم آبان را به‌خاطره‌ای حزن آلود اما قابل تحمل تبدیل کند. چهل سال قبل در چنین روزهایی رفراندوم قانون اساسی باشکوه تمام خود برگزار شد و راه را بر تولد نخستین انتخابات آزاد تاریخ پارلمانی این کشور گشود. هنوز پدران قانون اساسی زنده بودند که مجلس اول به دور از هر نوع نگاه تنگ نظرانه و در زیر نظارت مردمی برگزارشد. ما باید فهم خودمان از قانون اساسی را به فهم آن بزرگان و پدران قانون اساسی چندان نزدیک کنیم که حضور آزادانه نامزدهای همه احزاب و همه جناح‌ها و همه سلایق ملی و مذهبی و وفاداران قانون اساسی و ایران در انتخابات و در کرسی‌های مجلس را نه فقط تحمل کنیم بلکه تنها راه نجات کشور در مقابل تحریم‌ها وتهدیدهای نوین بدانیم.آیا راه دیگری به جز بسیج حداکثری همه شهروندان ایران با همه گرایش‌های سیاسی و سبک‌های زیستی وجود دارد که بتواند از پس تحریم‌ها و فشارهای حداکثری و چالش‌های جدید اقتصادی و جمعیتی و زیست‌محیطی و... برآید؟  آیا می‌توان بدون بازگشت به نقطه تأسیس قانون اساسی و مجلس و بدون احیای اراده معطوف به تأسیس نهادهای مردمسالاری، مردم را برای حل مشکلات خود بسیج نمود؟ تحریم‌ها را گاهی و یا کمی تا قسمتی می‌توان دور زد اما جامعه را نمی‌توان دور زد وراه حلی اقتصادی و یا سیاسی منهای جامعه و مردم ابداع کرد. خیلی صریح باید گفت که پس از آبان دیگر نمی‌توان انتخابات را به شیوه سابق برگزار وتکرار کرد باید با الهام از الگوی مجلس نخست و با نگاه به ایران قرن نوین 1400، تکاملی نوین در شیوه اجرایی کردن اصل انقلابی «ملت-دولت آن هم به رأی ملت» به‌عمل آورد و دوباره همان ایران شد که نسل جدید رؤیای جهانی شدن آن را در سرمی پروراند. تحریمگران می‌خواهند ایران را تبدیل به جزیره‌ای محصور وجدا از جهان کنند. ایران اما از بدو ظهور خود درپهنه تاریخ جهانی بوده و امروز جهانیت خود را از خلال حضور و نمایش دموکراسی بزرگ اعاده خواهد کرد و تحریمگران را به عقب خواهد راند.  متن کامل: https://b2n.ir/199641