معتقدم در موضوع اهانت بیشرمانه فرانسه به پیامبر عظیم الشان اسلام، مقابله به مثل از طریق کشیدن کاریکاتور ماکرون و زنش و تمسخر و اهانت به آنها، جفای مضاعفی به پیامبر اسلام است. تو گویی ماکرون را در کفه ی دیگر ترازو در مقابل پیامبر قرار بدهیم. اساسا آنها از تمسخر و کاریکاتور ابایی ندارند و آزرده نمی شوند و قدسیتی برای کسی قائل نیستند. خدای آنها پول و ساختارهای نظامشان است. بنا بر این تحریم تولیداتشان بشدت آشفته و آزرده شان می کند. زیر سوال بردن اموری مثل هلوکاست بشدت آنها را عصبانی می کند. پیامبر اعظم، رسول گرامی اسلام، پیامبر رحمت بود و در برابر آزار جسمی و روحی صبر و تحمل پیشه می کرد و به عیادت مرد یهودی رفت که هر روز زباله بر سر ایشان می‌انداخت. کشتن و خشونت راه مقابله با اهانت به پیامبر نیست و اساسا این هدف فرانسه است تا اسلام هراسی کرده و جلوی انتشار اسلام در کشورشان و دنیا را بگیرند. چرا فرانسه در تمامی خشونت ها و جنگهای منطقه از لیبی گرفته تا سوریه، حامی مخفی تروریستها بوده و به آنها سلاح رسانده است؟ تا تروریستهای دستپرورده سازمان اطلاعات فرانسه، با ذبح و خونریزی، چهره خشن وحشی نادرستی از اسلام بسازند و اهداف فرانسه را تامین کنند. بنا بر این بهترین کار این است که با صبر علوی و رحمت نبوی با آنها برخورد کرد و ضربه اقتصادی عملی به آنها وارد کرد که به علت مشکلات اقتصادی کنونی فرانسه، به راحتی ضربات دردناک و غیر قابل تحملی به آنها وارد خواهد کرد.