🔺 به مناسبت معراج پيامبر اسلام صلی‌الله علیه وآله وسلّم؛ ( ۱۷ رمضان المبارک ۱۲ ه‍‌ق) 💠 وقتی که حضرت به معراج رفتند، به او از طرف پروردگار متعال گفته شد که خداوند تو را در سه چیز سنجش و اختبار و می‌کند!؛ تا ببیند تو را. پیامبر عرض کرد: خدا من هر چه دارم مال توست، من تسلیم توام. اما این صبرم را تو می‌دهی، نه این‌که من صبر داشته باشم. خب این سه چیز چیست؟ اول مصیبت گرسنگی کشیدن است. در چه بابی؟ ایثارگری. یک عده‌ای مسلمان می‌شوند، گرسنه‌اند و تو لقمه‌ی دهان خودت و عزیزان و خانواده‌ات را به دهان آن‌ها می‌گذاری. به این می‌گویند: . عرض کرد: قبول کردم. «وَ مِنْكَ التَّوْفِيقُ وَ الصبر. اما آن دومی این است که وقتی تو پیامبری خود را با معجزه و این‌ها بیان می‌کنی؛ یک خوف و ترسی از طرف مخالفین بر تو پیدا می‌شود. از ناحیه‌ی مخالفت و تکفیرگری و دروغ نشان دادن‌ها به راستی‌های تو و گفته‌های صحیح تو!. در این‌جا دیگر از خود خدا نقل شده. این جانت را، عزیزت را، هر چه هست درباره‌ی من می‌دهی!، بر اهل کفر محاربه پیدا می‌کنی. مالت، جانت همه چیزت در معرض تلف شدن قرار می‌گیرد!. مجروح می شوی، خون‌آلود می‌شوی، شکستگی داری. از تو صبر برسد ان‌شاءالله صبر می‌کنم. اما سوم آنچه که به اهل‌بیت تو می‌رسد بر کشت و کشتار و یکی‌یکی این‌ها بلاهایی که مردم بر سرشان می‌آورند!. این‌جا بود که عرض کردم استاد شهید مطهری فرموده که: یک امت عظیمی را آن حضرت با "لا اله الا الله" نقطه‌ی حساس دل‌شان را تصرف کرد. کدام ؟ امتی که فقط چند نفری بیش نبودند. تا زمان غیبت و بعد زیاد شدند. علماء زیاد شدند، فداکاران زیاد شدند، امثال مرحوم امام و این‌ها پیدا شدند. امت در زمان آن حضرت نبود که این پیش آمد. اما برادرت یعنی وصی‌ات، پسر عمت دچار فحش، دچار کلمات رکیک می‌شود!. سال‌ها در نماز جمعه به عنوان نماز اسلامی، به او جسارت می‌کردند!. توبیخ می‌شود، و آخر هم او را می‌کشند!. عرض کرد: «يَا رَبِّ قَبِلْتُ وَ رَضِيتُ وَ مِنْكَ التَّوْفِيقُ وَ الصَّبْرُ»؛ اما دخترت، مقداری از مسائل ذکر می‌شود، تا آن‌جا می‌رسد که می‌فرمایند: از شوهرش، از برادر و داماد تو دو فرزند دارد؛ یکی را از راه مکر و حیله و دغل‌کاری در فشار قرار می‌دهند به طوری‌که حتی بر سر و روی او می‌ریزند! لباس و جامه او را می‌کَنند و او را مورد خنجر قرار می‌دهند!. همین امت با او این‌طور می‌کنند!. عرض کرد: «قَبِلْتُ يَا رَبِّ و إِنَّا لِلَّهِ‏ وَ إِنَّا إِلَيْهِ‏ راجِعُون‏ و سَلَّمتُ وَ مِنْكَ التَّوْفِيقُ وَ الصَّبْرُ». اما پسر دیگرش را امت تو برای دعوت می‌کنند که بیا، ما در رکاب تو می‌خواهیم جهاد در راه خدا انجام بدهیم!. بعد هم همان امت او را در محاصره قرار می‌دهند و به می‌رسانند!. اما نه تنها شهادت، بلکه قتل صبر، یعنی کشتن در حال ناتوانی!. کسی را ضعیف کرده‌اند، مجروح کرده‌اند، بی‌حال کرده اند، دورش را گرفته‌اند، هر که هر چه دارد به او می‌زند؛ از سنگ و تیر و شمشیر و نیزه!. چنین قتلی هیچ کجا نبوده. و فرزندانش را می‌کشند و اهل‌بیتش را بعد هم حرمش را غارت می‌کنند. او از من کمک می‌خواهد، ولی قضای من به این جاری شده که یاری او را آن موقع انجام ندهم. بگذارم تا از فرزندانش یک شخصی پیدا شود که همه‌ی آرزوهای او به دست او جاری می‌شود؛ فرزندش حضرت مهدی علیه‌السلام. این کسی است که ذکر او در معراج شده و حضرت صادق علیه‌السلام این جریان را رسانده و بیان کرده و از ائمه و حضرت صادق علیهم‌السلام هم برای ما در بهترین کتاب‌های ما وارد شده. بنابراین ما در زمانی هستیم که منتظر ظهور هستیم؛ یعنی منتظر خون‌خواهی مظلوم کربلا و سالار شهیدان هستیم. خدایا به آبروی آن فرزند صغیر و کودک شش ماهه‌اش، به آبروی آن خون‌های پاک، شرور اعدایش را به خودشان برگردان. مسلمانان مخصوصاً شیعه، مخصوصاً علما و بزرگان در هر کجا هستند بر دشمنان پیروز بفرما. سلام ما را به محضر آن بزرگوار برسان. توفیق بده که اقامه‌ی عزای جدش را هیچ‌گاه فراموش نکنیم. اموات، رفتگان ما را به برکات عزاداری آن جناب ببخش و بیامرز. حوائج شیعه و حوائج علماء و رهبر معظم را به برکات اقامه‌ی عزای آن حضرت به همه حوائج‌شان برسان. و صلی الله علی محمد وآله ۹۴٫۲٫۲٫۲۸ ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama