‌‌ ‌ کتابی است به نام «المقفى الكبير» که مرحوم صاحب عبقات نقل می کند که در زیر آسمان یک جمله شاخصی است؛ می‌گوید: کفىٰ لِلشّيطان نصيباً فيک أن يَنْقُلكَ مِن طاعةٍ إلى طاعة؛ «در بهره مندی شیطان از تو همین بس که تو را از طاعتی به طاعت دیگر منتقل کند!» بهره‌مندی و تصرف شیطان در انسان، فقط وادار کردن به گناهان کبیره و صغیره متعارف نیست؛ درهرکس متناسب با خود اوست؛ در مؤمنان و اهل تقوا و مسجد و هیئت هم به نحو خاصی است؛ مثلا شخص می‌خواهد عبادتی مثل زیارت عاشورا انجام دهد، از طرفی عمه پیری دارد و فرصت مناسبی هم هست که به او سر بزند و هدیه‌ای ببرد و صله ارحام نموده و او را خوشحال کند؛ هر دو طاعت است و عمل خیر؛ اما شیطان در اینجا دخالت می‌کند و نفس می‌آید و اصرار بر خواندن زیارت عاشورا میکند و در مورد دیدارعمه که فرضا در اینجا اولویت دارد، می گوید: برای دیدار، وقت زیاد است؛ فعلا زیارت را بخوان ! تشخیص اینکه کدام عمل برای خداست ، کدام ضرورت و اولویت دارد، کدام مخالفتش با نفس بیشتر است وكدام نیست، بسیار مشکل و دقیق است. راهش فقط تقوا، اخلاص و پناه بردن به خداوند و استمداد از اوست. 📚نکته‌ها از گفته‌ها