📌سناریوی جنگ در همسایگان شمالی و تاثیر آن بر امنیت ایران قبل ظهور
◽️هرچند احتمال دارد شیعیان مظلوم منطقه آذربایجان و سایر مناطق، طعمه خواسته‌های نامشروع حاکمان و قدرت‌های استعماری گردند. زیرا نقمت و بلا هرگاه واقع شود، فرقی بین گناهکار و دیگران نیست و در آتش جنگ، تر و خشک باهم می‌سوزد؛ اما وظیفه محور مقاومت شیعی و حکومت زمینه‌ساز باید در حد توان و استطاعت، مانع از قتل و خونریزی گردد و حتی در جهت خنثی کردن فتنه دشمنان، تمهیداتی ولو با کمک غیرمستقیم برای مقابله با اقدامات «دشمن اصلی» صورت گیرد.
و البته اگر بنا بر حمایت نیز باشد، باید در حمایت معنوی از شیعیان و پشتیبانی از جبهه‌ای باشد که در طرف مقابل دشمنان واقعی (مثلث غربی عبری و عربی) قرار گرفته است که البته تشخیص این امر نیز دشوار خواهد بود:
قُلْتُ لِأَبِي جَعْفَرٍ ... إِنِّي كُنْتُ أَحْمِلُ السِّلَاحَ إِلَى أَهْلِ الشَّامِ فَأَبِيعُهُ مِنْهُمْ فَلَمَّا أَنْ عَرَّفَنِيَ اللَّهُ هَذَا الْأَمْرَ ضِقْتُ بِذَلِكَ وَ قُلْتُ لَا أَحْمِلُ إِلَى أَعْدَاءِ اللَّهِ فَقَالَ احْمِلْ إِلَيْهِمْ فَإِنَّ اللَّهَ يَدْفَعُ بِهِمْ عَدُوَّنَا وَ عَدُوَّكُمْ يَعْنِي الرُّومَ وَ بِعْهُمْ فَإِذَا كَانَتِ الْحَرْبُ بَيْنَنَا فَلَا تَحْمِلُوا.
طبق گزاره حدیثی فوق که در دیگر کتب معتبر شیعی نیز نقل شده است، از امام معصوم درباره فروش سلاح و کمک نظامی به برخی از طرف‌های درگیر در «منطقه شام» که در جبهه حق قرار ندارند اما در حال جنگ با دشمن اصلی شیعه هستند، استفسار می‌شود و امام چنین پاسخ می‌گویند: حتما سلاح بفروشید و در اختیارشان قرار دهید. زیرا به واسطه این کار، دشمنان شیعه، دفع و نابود می‌شوند اما هرگاه جنگ با شیعه رخ داد، دیگر اقدام به فروش سلاح نکنید.
از مجموعه آنچه بیان گردید، آنچه از «آینده‌پژوهی مهدوی» مستفاد است، درگیری نظامی در آذربایجان، آتش جنگ و فتنه (نَار مِنْ آذَرْبِيجَان) قابل سرایت به سایر کشورها که تلاش‌های بین‌المللی برای توقف آن نیز کارساز نخواهد شد (لَا يَقُومُ لَهَا شَيْءٌ) و نیز به دلیل اینکه ترکها از عوامل اصلی دخیل در تخریب آذربایجان هستند؛ قطعا یکی از دلایل اختلاف غربی‌ها با ترکها در حوادث منطقه آذربایجان خواهد بود و به قرینه اینکه در گزارش جنگ «ولدعباس با جوانان ارمنی و آذری» نیز از کلیدواژه‌های مشترک با جنگ جهانی (قتل آلاف آلاف، موت احمر و طاعون) استفاده شده است، بیانگر این است آتش جنگ در منطقه آذربایجان در کنار اختلاف ترکها با رومی‌ها و نیز در کنار حوادث فتنه شام در شرق سوریه قرقیسیا، از عوامل شعله‌های شرارت آتش «جنگ جهانی قبل ظهور»است.
ضمن اینکه آتش آذربایجان، طراحی چندبُعدی به منظور عملیات ایذایی، بحران‌سازی و تاثیر منفی بر امنیت مناطق در مرزهای شمالی ایران است؛ بنابراین، استراتژی شیعه و دیپلماسی زمینه‌ساز پیرامون جنگ منطقه آذربایجان در عصر ظهور، باید مبتنی بر «بی‌طرفی» (فَكُونُوا أَحْلَاسَ بُيُوتِكُمْ) و در عین حال راهبرد امنیتی محور مقاومت شیعی، اوج «اقتدار نظامی» (فَاسْعَوْا إِلَيْهِ) در دفاع از کیان شیعه در جغرافیای ظهور باشد.
📌جنگ امام مهدی با «اخوان الترک» بعد ظهور
◽️و اما سخن درباره دسیسه‌چینی و فتنه‌انگیزی «اخوان الترک» فعال در فتنه شام و دیگر نقاط که کیان شیعه را با تهدید و خطر مواجه می‌کند، است و بیان گردید که نباید رویاروی مستقیم نظامی داشت تا با دشمن اصلی (سفیانی مورد حمایت غربی‌ها) وارد جنگ شوند؛ البته دیری نخواهد پایید بعد از ظهور لشکریان امام مهدی و جبهه حق، فاتحانه وارد «کشور ترکها» خواهند شد:
يُقَاتِلُ السُّفْيَانِيُّ التُّرْكَ ثُمَّ يَكُونُ اسْتِئْصَالُهُمْ عَلَى يَدَيِ الْمَهْدِيِّ؛ لِوَاء يَعْقِدُهُ الْمَهْدِيُّ يَبْعَثُ إِلَى التُّرْكِ فَيَهْزِمُهُم.
◽️لازم به ذکر است مراد از استیصال ترکها که در مقابل جبهه حق و امام مهدی ایستادگی خواهند کرد، اخوان الترک می‌باشد -که نقش فعال در فتنه شام دارند و با رومی‌ها، نیز اختلاف پیدا خواهد کرد- و نه ترک‌های شیعی سایر کشورها. زیرا در احادیث از تحرکات مردمی ترکها در حمایت از آرمان امام مهدی سخن به میان آمده است.
آذربایجان، منطقه‌ای عالم‌خیز است و در طول تاریخ تشیع علمای تبریز، خوی، اردبیل، لنکران و بادکوبه بر تارک آسمان شیعه درخشیده‌اند، حتی سلطه ۷۰ ساله کمونیست و سیاست ضد مذهبی که آنان در پیش گرفتند، نتوانست ارادت مردم منطقه به مکتب اهل‌بیت را زایل کنند. و این مردم عزیز و شریف پایداری خود را در مسیر اسلام عزیز و مقاومت در برابر مستکبران و صهیونیزم و قدرت‌های فاسد نشان داده‌اند. و سخنی به گزافه نیست اگر بگوییم شیعیان آذربایجان، جزو پرچمداران «تشیع علوی، حسینی و مهدوی» در ایران به شمار می‌رفتند و این سرزمین جایگاه خیزش شیعیان دلسوخته اهل‌بیت در دوره های‌مختلف بوده است: