♦️۵۱٫ به مسیحیان باید آموخت که پاپ شاید مایل باشد که، چنان که در وقت ضرورت باید این گونه باشد، کلیساى سنت پیتر را بفروشد و آن را به علاوه پول هاى خودش به بسیارى از آن کسان بدهد که تاجرانِ مغفرت به اصرار از آنان پول ستاندند. ♦️۵۲٫ تکیه کردن بر آمرزش نامه ها براى دست یافتن به نجـات کار بیهوده و عبثى است، حتى اگر مباشران یا در واقع خود پاپ براى تضمین اعتبار آنها، روح خودش را گرو نهد. ♦️۵۳٫ کسانى دشمن مسیح و پاپ اند که اجازه نمى دهند که کلام خدا در بعضى از کلیساها موعظه شود و هدف آنها این است که آمرزش نامه ها در کلیساهاى دیگر فروخته شود. ♦️۵۴٫ کلام خدا آسیب خواهد دید، اگر در یک موعظه زمانى مساوى یا بیشتر به آمرزش نامه ها اختصاص یابد تا به کلام خدا. ♦️ ۵۵٫ پاپ نمى تواند این نظر را نادیده بگیرد که اگر آمرزش نامه ها (که موضوع کوچکى است) با یک زنگ جشن گرفته شود، یک نمایش یا یک مراسم، بشارت (موضوعى بسیار بزرگ تر) به همراه صد زنگ، صد مشایعت و صد مراسم موعظه شود. ♦️ ۵۶٫ خزائن کلیسا که پاپ آمرزشنامه ها را از آن توزیع مى کند، در میان قوم مسیح به اندازه کافى سخن از آن به میان نیامده یا شناخته شده نیست. ♦️ ۵۷٫ این که این خزائن موقتى و گذرا نیست، از این واقعیت روشن مى شود که بسیارى از سوداگران آن را به رایگان نمى فروشند، بلکه تنها آن را گردآورى مى کنند. ♦️ ۵۸٫ آنان نه شایسته مسیح اند و نه قدیسان، زیرا افزون بر پاپ، این شایستگى ها همیشه فیض را به درون انسان انتقال مى دهد، و صلیب، مرگ و دوزخ را در بیرون انسان به یاد مى آورد. ♦️ ۵۹٫ قدیس لارنس St. Laurenceگفت که تهیدستان ذخیره هاى کلیسا هستند، ولى وى این اصطلاح را در سنت عصر خود به کار برد. ♦️۶۰٫ ما به گونه اى نسنجیده نمى گوییم که ذخیره هاى کلیسا، کلیدهاى کلیسایند و به وسیله شایستگى مسیح اعطا شده اند. ♦️ ۶۱٫ زیرا روشن است که قدرت پاپ به خودى خود براى بخشودگى از مجازات و موارد ذخیره شده (به تعویق افتاده) کافى است. ♦️ ۶۲٫ ذخیره حقیقى کلیسا «انجیل مقدسِ» شکوه و فیض خداوند است. ♦️ ۶۳٫ به راستى مى توان این ذخیره را نفرت انگیزترین چیز دانست، زیرا مى تواند اولى را آخرى بسازد. ♦️۶۴٫ از سوى دیگر، ذخیره آمرزش نامه از همه چیز پذیرفتنى تر است، زیرا مى تواند آخرى را اولى سازد. ♦️ ۶۵٫ از این رو، ذخیره هاى بشارت تورهایى هستند که در روزگاران گذشته آدم هاى پولدار را به دام مى انداخت. ♦️ ۶۶٫ ذخیره هاى آمرزش نامه ها تورهایى امروزى هستند که براى به دام انداختن آدم هاى پولدار به کار مى روند. ♦️ ۶۷٫ آمرزش نامه ها که سوداگران آنها را به عنوان بزرگ ترین لطف ها مى ستایند، در واقع ابزارهاى لطفى براى پول جمع کردنند. ♦️ ۶۸٫ با این حال، آنها را نباید با فیض خدا و ترحم نشان داده شده در صلیب مقایسه کرد. ♦️ ۶۹٫ اسقف ها و کشیشان موظفند که اختیارات آمرزش نامه هاى پاپى را با احترام فراوان دریافت کنند. ♦️۷۰٫ با این حال، آنان مسئولیت بسیار بیشترى دارند که دقیق تر بنگرند و به دقت وارد شوند، تا مبادا این مردان خیالات خود را به جاى آنچه که پاپ مأمور بدان است، موعظه کنند. ♦️ ۷۱٫ بگذار آن که منکر خاصیت رسولى آمرزش نامه هاست مطرود و ملعون بماند. ♦️ ۷۲٫ از سوى دیگر، بگذار آن که خود را در برابر هرزگى و افسارگسیختگىِ کلمات سوداگران آمرزش نامه حفظ کرده، مشمول رحمت باشد. ♦️۷۳٫ به همین سان، پاپ به درستى آنان را که به گونه اى بر ضد تجارت آمرزش نامه مى کوشند، طرد کند. ♦️۷۴٫ این بیشتر با دیدگاه هاى او موافق است که کسانى را طرد کند که از ملعبه آمرزش نامه ها براى توطئه کردن بر علیه عشق و راستى مقدس سوءاستفاده مى کنند. ♦️ ۷۵٫ این تصورى احمقانه است که آمرزشنامه هاى پاپى از چنان قدرتى برخوردارند که مى توانند آدمى را بیامرزند، حتى اگر مرتکب کار محالى شده و به مادر خدا تعدى کرده باشد. ♦️۷۶٫ ماسخنى به عکس مى گوییم واظهار مى کنیم که آمرزش پاپ نمى تواند کوچک ترین و ناچیزترین گناه را ببخشاید، تا حدى که احساس گناه آنان مورد توجه است. ♦️۷۷٫ هنگامى که گفته مى شود که حتى اگر در این زمان سنت پیتر نیز پاپ بود، نمى توانست فیض بیشترى اعطا کند، این بى احترامى به سنت پیتر و پاپ است. ♦️ ۷۸٫ ما به عکس اظهار مى داریم که او و هر پاپ دیگر از فیض هاى بیشترى برخوردار است، به عبارت دیگر، بشارت، قدرت هاى معنوى، موهبت هاى شفا و غیره آنگونه که در قرنتیان ۱۲: ۲۸ اعلام شده است. ♦️۷۹٫ این سخن کفر است که نماد صلیب با بازوان پاپ با صلیبى که مسیح بر بالاى آن جان داد ارزش یکسانى دارند. (صفحه۳)