((به نام خدا)) ((پندیات)) در جهان هرکس که قدرت دارد و زر برتراست غافل از اینکه جهان مخلوق حی داور است شیئ بی ارزش بود جایش به هر جا و مکان داخل صندوقچه ، شیئ گران و گوهر است سعی کن چون گل کنی ایثار جان بر دیگران عطر خوشبو حاصل این غنچه های پرپر است دایه بر کودک بود گر مهربان و با وفا او کجا بهتر به کودک از وفای مادر است عشق، سوزان باشد و سازد درون فرد را چون وجود فرد عاشق محو روی دلبر است زور در هر جا نباشد مایه فخر بشر هر که دارد علم و ایمان و تواضع سرور است بنده گی در پیش حق فخر است بر انسان ناب گر شوی نوکر به شاهان باز اسمش نوکر است نعمتی باشد به ما اولاد بسیار و زیاد آنکه کامل میکند این زندگی را همسر است راحتی در این جهان در گوشه عزلت بود این ز شاهی زمانه بهتر و هم برتر است گفت صائب بیت زیبا و دل انگیزی چنین جمله ای که بس قشنگ است و ز هر دم بهتر است دود اگر بالا نشیند کسر شان شعله نیست جای چشم ابرو نگیرد چونکه او بالاتر است ای علائی رو به دنبال خداوند وَدود چون خدا تنها به عالم کردگار اکبر است ۱۴۰۲/۷/۲۸ آدرس کانال شعر در ایتا: https://eitaa.com/sma1212 #پندیات