☀️ آفتابی که به زائر حسین(ع) می‌تابد، گناهانش را از بین می‌برد. ☑️ امام صادق(ع): 🔸 زائرِ حسین(ع) وقتى به قصد زیارت از خانه‏‌اش خارج می‌شود، سایه‏‌اش بر چیزى نمی‌افتد، مگر اینکه آن چیز برایش دعا می‌کند. و هنگامى که آفتاب بر او بتابد، گناهانش را از بین می‌برد، همان‌طور که آتش هیزم را از بین می‌برد. 📜 عن ابی عبد الله(ع): أَنَّ زَائِرَهُ لَیَخْرُجُ مِنْ رَحْلِهِ فَمَا یَقَعُ فَیْئُهُ عَلَى شَیْ‏ءٍ إِلَّا دَعَا لَهُ، فَإِذَا وَقَعَتِ الشَّمْسُ عَلَیْهِ، أَکَلَتْ ذُنُوبَهُ کَمَا تَأْکُلُ النَّارُ الْحَطَب‏. وَ مَا تُبْقِی الشَّمْسُ عَلَیْهِ مِنْ‏ ذُنُوبِهِ شَیْئاً، فَیَنْصَرِفُ وَ مَا عَلَیْهِ ذَنْب‏. ⬅️ کامل الزیارات، صفحه ۲۷۹ ((به نام خدا)) ((شعر اربعین۴)) میروم سوی حسین و میروم در آفتاب تشنه میگردم بیادش نوش دارم جرعه آب گفته صادق(ع) وصف زوار حریم قدسیش جمله ای که هست آن مانند گوهر، در ناب هرکه از خانه برون آید بسوی کربلا میرود عصیان او در ظل سوز آفتاب سایه زائر چو افتد میکند بر او دعا شیئ یا چیزی که زیر سایه اش باشد خطاب اربعین نزدیک باشد کاروانها میروند سوی او در کربلا از کودک و هم پیر و شاب رازها باشد در این ره ، عشق باشد این مسیر من ندانم حد توفیق مسیر و این صواب ای که جا ماندی در این ره گو سلامی بر حسین(ع) میدهدحتما حسین فاطمه بر تو جواب از دلش گفتا علائی شعری از بهر ثواب با امید یک شفاعت از حسین روز حساب آدرس کانال شعر در ایتا: https://eitaa.com/sma1212